Toen was geluk... #148

Het was ergens eind jaren zeventig toen een kennis van mijn ouders consulente was van Walra, een merk van bed- en badtextiel wat nog steeds bestaat, waardoor zij overstag gingen. We gingen aan het dekbed en ik kan me de dekbedovertrekken met bijbehorende kussenslopen die voor mij werden uitgezocht nog zo voor me halen. Drie stuks volgens het aloude principe: één op bed, één in de was, één in de kast. Daar is geen speld tussen te krijgen. 

Tot die tijd was het bed opgemaakt met een onderlaken, bovenlaken en een deken of als het heel koud was twee dekens. Als het bed overdag was opgemaakt lag er een sprei eroverheen. Die lakens en kussenslopen waren vanzelfsprekend wit. De frivoliteit die we nu kennen met vrolijke kleuren en printen versierde dekbedovertrekken en kussenslopen kenden wij vroeger niet. De deken had hoogstens een patroon met een kleur, en ik weet dat mijn beddensprei omkeerbaar was, de ene kant was geel de andere oranje. Dit samen met de opengewerkte oranje vitrage en de paarse overgordijnen maakten het een compleet jaren zeventig geheel.

Ik denk dat ik het nu wel heel zwaar zou vinden om onder één of twee dekens te moeten slapen. Er zat ook een systeem in bij het wekelijkse bedden verschonen, als ik het goed heb ging het onderlaken in de was en ging het bovenlaken nog een weekje mee als onderlaken, maar dat kan ook andersom zijn geweest. En vergist u zich niet, bedden opmaken was geen sinecure. Er waren nog geen hoeslakens, dus dat moest goed worden ingestopt om het matras heen. 

Ik maak mijn bed overdag eigenlijk nooit op, het dekbed ligt standaard open, om het over het hebben van een sprei nog maar niet te praten. Zullen er nog mensen zijn die onder ouderwetsche lakens en dekens slapen? 

Een opgemaakt bed in de jaren zeventig.