Documentos de viaje válidos y hacer la maleta

Van de reisorganisatie kreeg ik van de week bericht of ik nog wel wist dat ik op reis ging met daarbij allerhande zaken waar ik erg in moet houden. Ook het taxibedrijf liet me weten dat ze mij niet vergeten waren en vandaag hysterisch vroeg voor mijn deur staan om me naar het vliegveld te brengen. Uber meldde dat bij aankomst er een chauffeur voor me gereed staat om me naar het stadscentrum van Málaga te brengen. Nou alles in kannen en kruiken lijkt me.

Ik kreeg gisteren bericht dat ik online kon inchecken. Ik had al een plaats besproken aan het gangpad, bij het idee in het midden of bij het raam te moeten zitten stokt bij mij de adem, dus de €9 die dat kost heb ik daar graag voor over. Bij het online inchecken kun je kiezen of je het wilt uitprinten of dat je het downloadt op je telefoon. Mijn eerste impuls om het als papier in mijn handen te willen hebben heb ik genegeerd en heb dus als de moderne mensch die ik met enig aarzelen wil zijn de boardingpass gedownload op mijn telefoon. Nu ik dan toch in een roes van man-van-de-wereld was heb ik meteen bij Uber voor mijn terugreis een taxi besteld die me weer naar de luchthaven van Málaga brengt. Nu kan er niets meer misgaan. Nou ja, er kan van alles misgaan, maar die brug nemen we wel als het zich daadwerkelijk voordoet.

Dan was het moment daar om te doen waar ik toch wel tegenop zie; het inpakken van de koffer. Ik ben geen bereisd persoon dus het is voor mij altijd wel een ding. Ik ga pragmatisch te werk. Ik leg de toilettassen klaar zodat ik daar gaandeweg de spullen in kan doen als ik ze voor het laatst thuis heb gebruikt. Qua kleding denk ik in setjes per dag, boxertje, sokken, broek, shirt, in dit geval in vrolijke kleuren, de zon schijnt er, dus geen donkere tinten, bijpassende schoenen en riemen en natuurlijk bij elk setje een jasje of vestje want het is nog geen hoog zomer, ook niet in Málaga. Toen ik jonger was had ik ook nog kleding bij me om 's avonds uit te gaan, vanwege de mogelijkheid om een vakantieamourette te kunnen scoren, maar dat schip is lang geleden weggevaren. Ik moet er niet aan denken. 

Aan de andere kant, mocht ik wat vergeten zijn kan ik het altijd ter plekke kopen, ik ga niet naar donker Afrika of een afgelegen eiland. Ook in Málaga verkopen ze tandenborstels en tandpasta. Ik ken iemand die steevast op elke reis appels mee neemt. Appels. Ik weet niet waarom, als er iets is wat werkelijk overal te krijgen is zijn het appels, zelfs in donker Afrika of op afgelegen eilanden. Mijn vader nam altijd een dompelaartje mee om thee te kunnen zetten op de hotelkamer. Dat was natuurlijk in de tijd voordat er op elk zichzelf respecterende hotelkamer koffie- en theefaciliteiten waren. Verder sprak hij steevast de gevleugelde woorden: "Overal bakken ze brood."

Nou, zoals u ziet, ik ben er klaar voor en als u zich nog vijf keer omdraait ben ik reeds op weg naar het vliegveld om daar een ontbijtje te nuttigen alvorens ik het luchtruim in wordt gekatapulteerd.