Vele wegen leiden van en naar huis

Doordat ik er maandagavond al mee te maken had gehad, ben ik dinsdagochtend wat vroeger van huis gegaan om me in het avontuur te storten om nog enigszins op tijd op mijn werk te verschijnen. Vanwege het feit dat van een in aanbouw zijnde parkeergarage boven metrostation Kralingse Zoom nu al stukken beton begonnen af te brokkelen was er op last van de politie en gemeente geen metroverkeer meer mogelijk langs dit station. En aangezien met de komst van de metro destijds er geen busverbindingen meer zijn met Rotterdam ontstaat er een probleem.

Aangekomen op mijn dagelijkse opstapstation zag ik collega Henk staan die sinds een aantal jaar in het filiaal in de stad werkt. Aan de manier waarop hij in zijn krantje stond te lezen kon ik zien dat hij nog ongewis was.  Natuurlijk niet voor lang, want ik lichte hem direct in. Het avontuur kon beginnen!

Onze metro reed niet verder dan Capelse Brug, daar werden wij in een luxe touringcar geladen wat wel iets gezelligs had, we gingen in de ochtendspits op weg naar metrostation Oostplein. Onderweg merkten Henk en ik op dat gezeten op zo'n hoog niveau je heel anders tegen de gebouwen aankeek waar je normaliter in de auto van onderaf naar op moet kijken. We hadden het ook over hoe we vanavond terug zouden moeten en Henk had daar een goed idee over. Aangekomen op Oostplein konden we onze gebruikelijke weg vervolgen en was ik wel iets later dan normaal op mijn werk, maar viel het alleszins mee.

Ik besloot na reisplanner geraadpleegd te hebben Henk z'n idee over de terugreis te ondernemen, ook omdat de RET zelf aanspoorde om zo min mogelijk gebruik te maken van de metro's omdat de ingezette bussen nooit dezelfde capaciteit konden hebben, en ik niet weer als een sardine vervoert wilde worden.

Daar diende wel een zorgvuldige planning aan vooraf te gaan en met medewerking van enkele collega's kon ik precies om half 6 weg, ging met de metro naar Rotterdam Centraal, nam daar de trein één station verder naar Alexander om daar op bus 31 te stappen naar huis, een reis van anderhalf uur, wat gelijk is aan de reis met de middelen die de RET ter beschikking heeft op mijn gebruikelijke traject nu met de calamiteiten, alleen wat geriefelijker.

Ik hoop zo dat het donderdag weer voorbij is!

Per luxe touringcar....

Dat past nóóit in een bus....