dinsdag 27 juni 2017

Une journée ensoleillée pleine de plaisir

Na heerlijk geslapen te hebben zag ik zondagochtend vanuit mijn hotelkamerraam dat Parijs baadde in het zonlicht, de dag had er zin in, en ik ook. Na het douchen op weg naar het ontbijt, maar daar stond een rij, en Robert doet geen rijen, zoals Fernando het zei en dus al verwachtte, zodat we op weg gingen om ergens anders ons ontbijtje te eten. Dat vonden we na een kleine en leuke wandeling. Het Franse ontbijt stelt an sich niet zo heel veel voor, maar de baguettes, croissants en ook de boter zijn altijd heerlijk. Daarna weer teruggegaan naar het hotel want Fernando en ik wilden onze zonnebrillen halen, om vervolgens met de metro op weg te gaan. Robert die regelmatig in Parijs komt was onze akela. We gingen koffie drinken in het prachtige Jardin du Luxembourg, wat ik nog wel kende van 19 jaar geleden. Robert wist dat er een vijver was waar je met kleine bootjes kon varen, Fernando rende als een echte kapitein de vijver rond om zijn bootje varende te houden. Het leuke is dat het niet elektronisch is, maar het gewoon van de elementen afhangt hoe het gaat.

Lekker door het park gewandeld en Robert wilde ons het Panthéon laten zien. Het is een schitterend gebouw wat eigenlijk als kerk bedoeld was, maar nu een begraafplaats van beroemde Fransen. Ook hangt de slinger van León Foucault er. Het bewijs dat de aarde om zijn as draait. We hebben ook de indrukwekkende crypte bezocht. Vervolgens door allerlei straatjes gewandeld, er is zoveel te zien. We kregen trek en kozen ervoor om wat sushi te eten, maar dat viel enigszins tegen, het heerlijke ijsje later, wat met een spatel opgeschept tot er een soort bloem werd gevormd met een macaron er op, maakte veel goed. Daarna zijn we naar musée de Cluny gegaan met kunst uit de middeleeuwen waaronder de beroemde wandtapijtserie 'La dame à la licorne', zes wandtapijten waar de zintuigen op te zien zijn.

Al het wandelen door de stad met het warme weer maakte moe, zodat we naar het hotel zijn gegaan om even te rusten. Ik zeg het nog maar eens: Het namiddagdutje is zwaar ondergewaardeerd. Geheel verkwikt van het slaapje en het opfrissen erna zijn we op weg gegaan naar l'Alsacien, een restaurant gespecialiseerd in flammkuchen. Een regelrechte aanrader, Fernando had nog nooit flammkuchen gegeten, maar was direct om. En naast dat het eten er heerlijk was, waren we alle drie een beetje verliefd op de jonge dame die er werkte. Wat een leuke vrouw in alle opzichten. Na deze heerlijke ervaring zijn we wat rond gaan lopen en hier en daar wat gaan drinken, toen we eens gek wilden doen en voor een uurtje naar een soort kleine club zijn gegaan waar we zelfs nog hebben gedanst. Oude tijden herleefden voor Robert en mij.

Inmiddels had Robbie geopperd om, jawel, mijn vlucht van maandag die vroeg zou zijn om te boeken naar een uur of acht 's avonds zodat we nog een hele dag hadden in Parijs, althans Fernando en ik, want hij moest een lecture geven. Inmiddels was ik er al aan gewend dat geboekte vluchten er zijn om te herzien, en had het ergens ook wel verwacht dat het zou gebeuren. Na al de indrukken van deze dag in combinatie met het warme weer, het vele lopen en meer jus d'orange-wodka dan goed voor me was en wetend dat ik nog een hele dag in deze mooie stad zou zijn ben ik in een diepe slaap gevallen.

Jardin du Luxembourg

Voor het Panthéon

Slinger van Foucault





 
Heerlijke ijsjes. 

Musée de Cluny

Geen opmerkingen:

Een reactie posten