zaterdag 3 juni 2017

Watersnoodramp

Blijft mij dan niets bespaard? Het is een retorische vraag, het antwoord is: Neen! Afgelopen dinsdag begon de boiler plots te lekken, gauw een emmer er onder gezet die in een kwartier vol was, onderwijl meteen de woningbouw verwittigd, die iemand zouden langs sturen. Ik had er zelf niet aan gedacht, maar ik kreeg de tip om de hoofdkraan dicht te draaien. Dat werkte. De loodgieter kwam, en zei dat de kraan vervangen moest worden, maar dat hij het voor nu ging oplossen. Ik zou woensdag of donderdag gebeld worden voor een vervolgafspraak om een nieuwe kraan te plaatsen.

Dat gebeurde niet, en het begon weer wat te druppelen, niet zo heel erg maar toch. Gisteren de loodgieter gebeld en ingesproken dat ik nog niets had gehoord. Boodschapjes gedaan, weer thuis gekomen die opgeruimd, de net gekochte verse bloemen in het water gezet. Tijd voor de lunch, ik tapte water in de waterkoker en toen knapte er iets denk ik want het water spoot vanuit de boiler alle kanten op. Emmers er onder deed ik wel maar had geen zin want het spoot echt de keuken in. Handdoeken op de vloer. De woningbouw gebeld en verteld dat er een ramp gaande was, hij kon het gekletter van het water door de telefoon horen.

Deze keer had de hoofdkraan uitzetten geen effect, 80 (tachtig!) liter water van de boiler spoot er uit. In het miniparkje waarin ik woon zag ik dieren paarsgewijs op zoek gaan naar een ark. De bewonersconsulent kwam even poolshoogte nemen en werd wit rond haar neus bij het zien van deze zondvloed, en wende haar invloed aan om nog meer spoed achter dit spoedgeval te zetten. Ik ging zoveel mogelijk overal waar water lag handdoeken leggen. Uiteindelijk was de boiler leeg en was de loodgieter inmiddels gearriveerd. Ik vertelde hem wat er dinsdag al was gebeurd. Ook hij bekeek hoofdschuddend hoe alles qua verbindingen jarenlang zo had gezeten, en begon ook over een nieuwe kraan die hij niet bij zich had, maar hij ging eens even kijken wat ie kon doen.

Op een gegeven moment zei ie; "Ik ga even naar de auto". Hij bleef vrij lang weg, maar zijn gereedschappen lagen er nog, dus die kwam heus wel weer terug. Na verloop van tijd kwam hij inderdaad en zei: "Ik ben even een kraan gaan halen, dit lossen we nu meteen maar goed op". De doortastendheid van die man, geweldig! Ik werd meteen ingewijd in de zeldzaamheid van boilerkranen. Die zijn bijna nergens meer te koop, zeker niet in grote bouwmarkten, alleen kleine bedrijfjes hebben ze nog, bovendien worden ze nog maar door één of twee fabrieken gemaakt. De boiler zoals ik die heb is dus een uitstervend toestel. De verbindingen heeft hij nu met messing verbindingsstukjes gedaan, dat was eerst niet.

Nou, dat heb ik dan toch ook maar weer meegemaakt. Heb meteen wel een gigantische handdoekenwas.




1 opmerking: