Museum van de 20e eeuw

Gisteren samen met Talitha naar het Museum van de 20e eeuw in Hoorn gegaan. Het is even een reis, maar dan heb je ook wat. Ik was er al eens eerder geweest, maar nu zijn er twee tijdelijke tentoonstellingen, 50 jaar Jan, Jans en de Kinderen en Kijkbuiskinderen, 70 jaar kindertelevisie. Die wilde ik graag zien, en Talitha kende het hele museum nog niet.

De vaste collectie bestaat uit huis-, slaap, eet, en badkamers vanaf de jaren twintig t/m de jaren tachtig. een feest van herkenning, van thuis of van opa en oma. Daarnaast is er een winkelstraatje met verschillende winkeltjes van toen, bakkertje, een oude Blokker, sigarenboertje, etc. Heel veel speelgoed door de jaren heen, maar ook tv toestellen, telefoons, en allerhande huisraad, heerlijk om doorheen te wandelen en zoveel te herkennen. 

Op de Jan, Jans en de Kinderen tentoonstelling zijn heel grote pagina's met een aantal verhalen van de strips te zien, sommige zijn echt klassiekers die je zo bij het eerste plaatje al kunt navertellen. Daarbij ook vitrines met allerhande memorabilia van de strip. De kijkbuiskinderententoonstelling is in één woord heerlijk. Heel veel te zien vanaf het prilste begin van de kindertelevisie in Nederland. Wat ik het leukste vind zijn de originele items uit de programma's. Zo zijn er de echte poppen uit 'Dappere Dodo' te zien, de kleding van Swiebertje en Saartje, van Martin Brozius uit 'Ren Je Rot', de pruik van Tika uit 'Ti Ta Tovenaar en nog heel veel meer, je komt ogen te kort. Maar het leukste vond ik natuurlijk de hond van opa Herman Knots uit de tv-serie 'De Familie Knots'. Het is een grote pluche hond die door de altijd wat mopperende opa werd aangeduid met 'dat stomme beest'. 

Opa werd samen met nog twee andere vaste personages en een heleboel kleinere rollen gespeeld door Jan-Simon Minkema. Met Jan-Simon ben ik al wat jaren bevriend op Facebook en hij is eens te gast geweest in het radioprogramma 'Uit De Kast' van Radio Capelle waar ik columns voor schreef en voorlas. Nadat de serie was gestopt heeft 'het stomme beest' een heel fijn thuis gevonden bij Jan-Simon, die hem voor deze gelegenheid heeft uitgeleend aan het museum. Voor zijn leeftijd ziet 'het stomme beest' er nog fantastisch uit, hij is al ruim over de veertig en dat is in hondenjaren een haast niet voor te stellen leeftijd. 

Mocht u tijd hebben, dit museum is een bezoekje meer dan waard. De tijdelijke tentoonstellingen zijn er nog tot 31 december te zien, maar daarna zal er vast wel weer iets anders komen wat de moeite waard is.