Vandaag, 12 mei, is het de Internationale Dag van de Verpleging. Als het over de zorg gaat, gaat het vaak over topmensen die dikke salarissen binnenhalen. Of het gaat over artsen, anesthesisten of cardiologen. Maar een minstens net zo grote kracht in de zorg ligt bij het hand-en-spandienst-personeel. Verplegers (m/v/x) die infusen zetten, pillen uitdelen en alle soorten verzorging die patiënten nodig hebben geven, dat is het nobele maar vaak ondergewaardeerde werk dat niet vaak genoeg genoemd kan worden.
Morgen vindt in Bazel het 69ste Eurovisie Songfestival plaats en vandaag neem ik de eerste negen deelnemers van de eerste voorronde onder loep. U weet het inmiddels, dit alles ter leering ende vermaeck.
IJsland
Róa - VÆB
De broers Matthías en Hálfdán Matthíasson vormen het duo VÆB en komen met een soort 'Boten Ana'. 'Roeiend hier, roeiend daar, roeiend door de golven heen' zingen ze in een nogal lawaaierig lied met IJslandse rap. Ik weet niet of de wereld daar aan toe is. Ze zijn wel actueel want in het nummer doen ze ook Groenland nog even aan. Ze doen qua energie denken aan de Ierse ADHD tweeling Jedward die zowel in 2011 en 2012 voor hun land uitkwamen.
Polen
Gaja - Justyna Steczkowska
Dertig(!) jaar geleden deed Justyna al eens mee voor Polen, ze eindigde toen als 18e. Nu laat ze niets aan toeval over, alle Eurovisieclichés zijn uit de kast gehaald, qua muziek en choreografie, de immer succesvolle viool is ook aanwezig en Justyna laat zien en horen dat botox je stembanden geenszins aantast, hoor mij maar eens een noot aanhouden lijkt ze bij herhaling te willen benadrukken. In een musical van drie minuten waarin heel veel gebeurt brengt ze een lied waarin ze laat horen dat met een vrouw die hartzeer heeft niet te spotten valt; 'Als ik huil verdrinkt de wereld in tranen'. Dat u het even weet.
Slovenië
How Much Time Do We Have Left - Klemen Slakonja
Een titel als een platitude maar Klemen weet er wel iets heel moois van te maken in deze ballad. Je gelooft hem, hij is naast zanger ook acteur, dus hij kan wel een tekst overbrengen met zijn prettige stem waar ie veel mee kan. Op enig moment tart hij zelfs de zwaartekracht en blijft gewoon doorzingen. Een fijn rustpunt deze avond.
Estland
Espresso Macchiato - Tommy Cash
Mensen van mijn generatie kennen de jaren 80 hit van Joe Dolce nog wel die in Engels en een zwaar Italiaans accent met 'Shaddap You Face' een noveltyhit had. Tommy doet iets soortgelijks in een wat rommelig lied met wel een goede beat zingt hij in gebroken Engels en Italiaans over koffie, en trekt het een beetje in het belachelijke. Ik vraag me af hoe de Italianen, die heel serieus zijn over hun koffiecultuur, daarop reageren, Italië mag in deze ronde meestemmen. Tommy met z'n elastieke benen heeft bij de choreografie veel naar eerdere songfestivalacts gekeken.
Oekraïne
Bird Of Pray - Ziferblat
De tweelingbroers Danyil en Valentyn Leshchynskyi vormen samen met Fedir Khodakov de band Ziferblat en komen met rockmuziek en een poëtische tekst in het Oekraïens en Engels. De engelachtige stem van Danyel is prachtig maar het lied beklijft niet echt. Er is een heel koor te horen, maar of we die ook gaan zien is nog maar de vraag. U weet dat sinds enkele jaren enkel de leadvocalen nog maar live hoeven te zijn op het festival. Ik onderstreep nog maar een keer hoe oneens ik het daarmee ben.
Zweden
Bara Bada Bastu - KAJ
Kevin Holmström, Axel Åhman en Jakob Norrgård vormen de groep KAJ, de beginletters van hun voornamen. Ze komen uit Finland en bestaan al sinds 2009. Zweden neemt met deze bijdrage afstand van de mal waarin de laatste 20 jaar al hun liedjes uit leken te zijn gekomen, het klonk allemaal hetzelfde, overgeproduceerde confectiepop. Zo niet nu, de mannen komen uit West Finland, het deel waar men een Zweeds dialect spreekt en ze brengen een uitermate vrolijk en aanstekelijk nummer over het saunabezoek wat in Scandinavische landen natuurlijk ingeburgerd is. Het zou zomaar kunnen dat Zweden Ierland voorbijstreeft en voor de achtste keer met de hoofdprijs aan de haal gaat. Beide landen staan nu op zeven overwinningen.
Portugal
Deslocado - NAPA
De band NAPA bestaat sinds 2013 en hun inzending toont, zeker in het begin en door de stem van de innemende zanger João Guilherme Gomes, gelijkenissen met de Portugese winnaar Salvador Sobrai uit 2017. Het nummer gaat over zich verloren voelen in een andere omgeving en heimwee naar huis, in dit geval het eiland waar de band ook vandaan komt, Madeira. 'Mama, kijk uit het raam, ik ben bijna thuis' zingt João. Mooi, maar er gaan tien landen door en vijf niet. Ik ben bang dat deze inzending iets te mellow is voor het Eurovisiepubliek.
Noorwegen
Lighter - Kyle Alessandro
Noorwegen komt met een nummer met die typische Eurovisiesound, meestal gezongen door een schaarsgeklede dame, zwaaiend met hur haar, het uitschreeuwend dat men rekening met haar moet houden, dat ze er echt wel toe doet. De 19 jarige Kyle zingt dat hij zijn eigen inspiratiebron is na een toxische relatie. Om zijn stoerheid kracht bij te zetten was hij op de nationale finale gekleed in een soort maliënkolder een deed samen met vier dansers een gelikte choreografie.
België
Strobe Lights - Red Sebastian
90's Dance is altijd leuk, en de volledig in rood opgetrokken Red Sebastian heeft een waanzinnig goede stem. Die combinatie maakt dat de Belgische inzending van dit jaar verzekerd is van een plaats in de finale. Hoewel we het soms vergeten is het een SONGfestival en met zo'n falsetstem, die doet denken aan de beste jaren van icoon Jimmy Sommerville wordt het weer duidelijk dat werkelijk talent en kwaliteit toch altijd weer boven komt drijven.
Morgen de overige inzendingen van de eerste voorronde en de eerste drie landen die al in de finale staan.
 |
| Polen: Justyna Steczkowska |
 |
| Zweden: KAJ |
 |
| België: Red Sebastian |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten