Mooie zinnen

Vandaag, 3 mei, is het de Internationale Dag van het Naakt Tuinieren. Het vindt elk jaar plaats op de eerste zaterdag in mei. Doe er vooral uw voordeel mee, zou ik zeggen.

Het is al een tijdje dat ik met een zin in mijn hoofd loop van de hand van de onvolprezen Lennaert Nijgh. Vrijwel elke zin die deze man heeft geschreven is poëzie, als ik het even wat overdrachtelijk mag zeggen. Zelfs gewone zinnen kunnen in combinatie met de rest van de tekst ineens bijzonder zijn. Hij kan als geen ander een sfeer en een tijdsbeeld oproepen, een droomwereld soms. Zijn hoogtijdagen beleefde hij samen met Boudewijn de Groot die de muziek maakte bij Lennaerts teksten en het meeste ook zelf opnam.

Van de week zette ik de tv aan en viel in een programma waarin Simone Kleinsma haar nieuwe theaterprogramma kwam aanprijzen en zij heeft het hele programma, wat over haar jeugd gaat, opgehangen aan dezelfde zin die al enige tijd in mijn hoofd ook ronddoolt:

Er zijn alleen nog een paar dingen

die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft,

dat zijn mijn goede jeugdherinneringen,

die neem je mee zolang je verder leeft.

Deze zin komt aan het eind van het lied 'Testament' waarin Boudewijn op tekst van Lennaert op 22 jarige leeftijd het testament van zijn jeugd opmaakt, een jeugd van een student uit de jaren zestig. En zoals gebruikelijk bij de teksten van Lennaert ga je er helemaal in mee. Die slotzin is allesomvattend en is voor vrijwel iedereen, zeker gaandeweg het leven, zo ongelooflijk waar. Het is daar waar je vandaan komt, dat wat je heeft gevormd, daar waar je je leven lang met nostalgie en en een beetje weemoed op terugkijkt. Het is je basis van wat uiteindelijk overeind blijft staan, je goede (jeugd)herinneringen. En ja, soms zijn ze wat mooier gekleurd door de tijd, maar wat zou dat?