Symposium en oratie

Vandaag, 30 mei, is het de Europese Dag van de Buren. Deze dag wordt gevierd op de laatse vrijdag in mei. Dus ga es bij uw buren langs vandaag.

Niets is fijner dan op belangrijke momenten in het leven van dierbare vrienden er deelgenoot van te kunnen zijn. Vaak weet je van de weg ernaar toe, de keuzes die gemaakt zijn, de inspanningen die door hen zijn verricht en uiteindelijk is het Grote Moment daar en mag je erbij zijn. Omdat het mensen zijn die in je hart wonen, heb je natuurlijk al die tijd meegeleefd en ben je met hen trots dat hún dag uiteindelijk daar is.

Afgelopen woensdag ben ik afgereisd naar Nijmegen waar vriend Chris in 2013 promoveerde aan de Radboud Universiteit met een proefschrift over dementie op jonge leeftijd. Sinds 1 juli 2024 is hij bijzonder hoogleraar 'Zorg en ondersteuning bij dementie op jonge leeftijd'. Professor Chris richt zich op drie hoofdthema's binnen zijn onderzoek:

1. Persoonsgerichte interventies. Het ontwikkelen en evalueren van interventies die mensen met dementie op jonge leeftijd helpen om balans te vinden in het dagelijks leven, zoals het behouden van werk, omgaan met gedragsveranderingen en het vinden van betekenisvolle daginvulling.​
2. Ondersteuning van familieleden. Het onderzoeken van manieren om familieleden te ondersteunen in het zorgproces, inclusief thema’s als zorggebruik, ervaringen, gezamenlijke besluitvorming en het ontwikkelen van ziekte specifieke interventies
3. Organisatie van zorg: Het verbeteren van de organisatie van zorg voor deze doelgroep door het ontwikkelen van netwerkzorg en regionale samenwerking, zodat gespecialiseerde expertise dichter bij de mensen komt die het nodig hebben.​

Woensdag heeft hij zijn inaugurele rede gehouden met de titel 'Passende zorg: de kracht van de verbinding'. 

Voordat Chris zijn oratie hield was er een symposium waarin het thema dementie op jonge leeftijd van diverse kanten werd belicht. Em. prof. dr. Raymond interviewde ervaringsdeskundigen, een echtpaar waarvan de vrouw aan dementie lijdt. Hoe gaan zij ermee om en waar lopen ze tegen aan. Daarna kwamen Prof. dr. Yolande, prof. dr. Marjolein en drs. Carola aan het woord die elk het onderwerp vanuit hun eigen expertise benaderden. 

Het was heel interessant omdat, wat in 2013 ook al aan de orde kwam, er een duidelijk verschil is tussen mensen met dementie op jonge leeftijd en mensen met dementie op oudere leeftijd en dat daar pas sinds die tijd een onderscheid in gemaakt wordt. Mensen op jonge leeftijd met dementie hebben werk, een gezin met opgroeiende kinderen, staan anders in het leven en hebben andere zorgbehoeften dan mensen met dementie op oudere leeftijd. Belangrijk punt wat bij alle sprekers naar voren kwam is dat de diagnose vaak pas later wordt gesteld bij mensen met dementie op jonge leeftijd en er eerst aan andere aandoeningen wordt gedacht. Er zijn veel en grote stappen gemaakt in de afgelopen jaren, maar er is zeker nog ruimte voor verbetering omdat men door onderzoek steeds weer tot nieuwe inzichten komt.

Het lijkt voor de gewone mensch allemaal ingewikkeld, maar voor ons als leken van de materie was het een heel mooie en informatieve dag. Met natuurlijk als hoogtepunt de oratie van Chris met veel ceremonieel. Hij heeft het toch maar gepresteerd en gaat naast zijn werk als gezondheidszorgpsycholoog gewoon door met zijn specialisatie. Ik als vriend sinds jaar en dag gloeide natuurlijk van trots toen ie daar stond.

's Avonds zijn we met een selecte groep van familie en vrienden gaan dineren in een prachtige intieme setting om het geheel extra luister bij te zetten. Leuke informele toespraken van mensen die al heel wat jaren met Chris gewerkt hebben verhoogde de sfeer. 

Om er meteen maar een complete ervaring van te maken hadden we eerder al besloten om in (de buurt van) Nijmegen een overnachting te boeken zodat we niet in de late avond nog naar huis hoefden te reizen. Een onvergetelijke dag met een gouden randje.