Gisteren de eerste negen kandidaten van de tweede voorronde voor het Eurovisie Songfestival die vanavond wordt gehouden besproken. Vandaag deel twee met de overige zeven inzendingen en de liedjes van Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk die vanavond al te zien en te horen zijn en mee zullen stemmen. Zelf zijn ze al verzekerd van een finaleplaats.
Georgië
Freedom - Mariam Sjengelia
Met veel vocalen op de backingtrack komt Mariam met een gedragen bijna James Bond achtig lied waarin ze over vrijheid en haar vaderland zingt. Lange tijd was Georgië onderdeel van de Sovjet Unie dus die vrijheid is zwaar bevochten en wordt gekoesterd. Iets in de melodielijn doet me denken aan een Nederlands liedje, maar ik kan er niet opkomen.
Denemarken
Hallucination - Sissal
Een vlak nietszeggend lied, wat door Sissal eveneens ongeïnspireerd wordt gezongen, haar stem straalt niets uit en zit mede daardoor wat in mijn irritatie. Pas in de laatste twintig seconden pakt ze uit, maar dan is het al te laat. Ik vermoed niet dat we Denemarken zaterdag nog gaan zien.
Tsjechië
Kiss Kiss Goodbye - Adonxs
Ook Adonxs heeft een heel koor op de backingtrack en we horen dat Duncan Laurence over het festival nog steeds zijn schaduw werpt. Hij heeft een goede stem, in het lied neemt hij meeslepend afscheid om na twee minuten ineens in een strakke choreografie te verzanden. Afscheid met een kusje, dat dan wel.
Luxemburg
La Poupée Monte Le Son - Laura Thorn
Precies 60 jaar geleden won France Gall voor Luxemburg het Eurovisie Songfestival met 'Poupée De Cire Poupée De Son' en startte een mooie carrière. Laura eert France en haar liedje met deze bijdrage, zelfs de eerste maten van haar nummer zijn die van France (alles natuurlijk binnen het auteursrechtelijke toelaatbare). Maar 'popje' Laura laat weten dat zij niet van fragiel porselein is en dat zijzelf alleen aan de koordjes trekt. 'Dit popje zet het volume hoger', laat ze ons weten. Sterker nog, in de laatste momenten van haar prettig in het gehoor liggende liedje doet ze dat ook, en dat had ze beter niet kunnen doen, da's niet altijd helemaal zuiver.
Israël
New Day Will Rise - Yuval Raphael
De puissant rijke familie van Yuval heeft het grootste gedeelte betaald van de 1 miljoen euro die in deze bijdrage is gestoken. Hoor je het eraan af? Nee, niet echt, het is een lied vol platitudes in het Engels gezongen met geforceerd ook wat Frans en Hebreeuws er doorheen. Maar het mist échte emotie en gevoel. En ergens verbaast me dat ook niet. Omdat deze voorronde wat zwakker is dan die van dinsdag en de diaspora van buiten Israël wonende medestanders van het genocidistische regime nog zonder het lied gehoord te hebben al maandenlang verkondigen coûte que coûte op Israël te zullen gaan stemmen, zal Yuval zaterdag zeker weer te zien zijn, maar dan stemt ook de vakjury mee.
Servië
Mila - Princ
'Liefste' zingt Princ en dat doet hij met een prettige stem waarin je de urgentie hoort. Hij kan goed zingen, doet zelfs nog een stukje a capella, zoals Slimane dat vorig jaar deed voor Frankrijk die er een mooie vierde plaats mee behaalde. Maar het lied van Princ sleept zich een beetje voort, zijn krachtige verschijning ten spijt. Toch vind ik dat hij het verdient om in de finale te staan omdat het al met al een goede bijdrage is.
Finland
Ich Komme - Erika Vikman
Nou, dat hadden we nog niet gehad op het festival, een liedje over klaarkomen. Daar heeft de EBU dan weer geen moeite mee, zoals wel bij Malta waarbij het woord 'kant' niet gezongen mag worden omdat het op 'cunt' (kut) lijkt in het Engels, maar in het Maltees 'zingen' betekent. Erika laat het geen mysterie zijn waarover ze zingt: 'Mijn poorten openen zich, ik kom klaar samen met jou, geef mij nog eens een mep, grijp m'n kont vast' om vervolgens 24 keer 'ik kom klaar' in het Duits te schreeuwen tijdens de refreinen. Dit alles muzikaal voortbordurend op de weg die de Finse Käärijä in 2023 is ingeslagen met zijn 'Cha Cha Cha' en toen tweede werd. Ik vind het vrij schreeuwerig en druk.
De volgende drie landen horen en zien we ook, maar zullen niet deelnemen aan de wedstrijd vanavond. Zij staan sowieso in de finale vanwege hun grote bijdrage aan de EBU. Wel geven kijkers uit deze landen ook punten aan de kandidaten van vanavond.
Duitsland
Baller - Abor & Tynna
Abor en Tynna zijn broer en zus en komen uit Oostenrijk, maar hun familie komt uit Roemenië en Hongarije en ze komen uit voor Duitsland. Hoe internationaal wil je het hebben? De cello van Abor en het ritme van het nummer zijn geweldig leuk. De zang van Tynna is niet om over naar huis te schrijven, of nou ja zang, er staat meer op de backingtrack met computergemanipuleerde samples van haar(?) stem dan dat ze te horen is, en wat ze dan praatzingt is niet eens helemaal zuiver.
Frankrijk
Maman - Louane Emera
Louane heeft al een hele staat van dienst als zangeres en actrice, ze speelde de hoofdrol in en won een César voor de ook hier bekende film 'La Famille Bélier'. Daarnaast maakte ze vijf albums en een hele rij singles. Ze komt naar het festival met een ode aan het moederschap, die van haarzelf maar ook die van haar moeder. Ik heb er niet zo heel veel mee. Ook haar manier van zingen met overslaande stem werkt op m'n zenuwen.
Verenigd Koninkrijk
What The Hell Just Happened - Remember Monday
Twaalf singles en twee albums hebben Lauren, Holly-Anne en Charlotte als Remember Monday al op hun naam staan. De bandnaam verwijst naar de muzieklessen die ze altijd op maandag hadden in de tijd dat ze bij elkaar op school zaten. De insteek van het liedje is leuk, wakker worden na een avond stappen en dan es nagaan wat er allemaal gebeurd is. De uitvoering is wat rommelig en het liedje loopt niet echt lekker, ook het hoor-eens-hoe-goed-wij-meerstemmig-kunnen-zingen is nogal schreeuwerig.
Ik wens alle kandidaten veel plezier en succes vanavond.
 |
| Luxemburg: Laura Thorn. |
 |
| Servië: Princ |
 |
| Verenigd Koninkrijk: Remember Monday. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten