Onderstaande foto bracht ook weer het hele verhaal naar boven. Op mijn werk, destijds nog op de boekenafdeling van V&D Leyweg in Den Haag, kwam er een boek binnen met allemaal historische en nostalgische foto's van Den Haag. Eén van die foto's betrof lunchroom Heck wat gevestigd was aan het Spui in Den Haag. Daar is waar mijn ouders elkaar hebben ontmoet in 1959. Meteen begon er een plannetje in mijn hoofd te ontstaan. U moet begrijpen dat dit zich afspeelt in 1988, nog lang voordat het wereld wijde web ons op onze wenken bediend. Ik heb toen een kopie van die foto gemaakt.
Mijn ouders zijn getrouwd op 25 november 1964, op 26 november 1988 logeerden ze bij tante Jopie en ome Ton in Den Haag en zouden ze met z'n vieren bij mij op de koffie komen. Ik woonde toen zo'n anderhalf jaar op mezelf in een tweekamerappartementje in de Dalfsenstraat. Ik had een taart besteld bij banketbakker van Kempen en kaarsjes gekocht om er bij stil te staan dat mijn ouders 24 jaar getrouwd waren, met onder de taart de fotokopie van lunchroom Heck.
Ik was die week ziek geweest en tante Stien, onze buurvrouw uit de Hellendoornstraat waar wij met het gezin hebben gewoond, heeft de taart toen voor me afgehaald. Ik weet nog dat pa en ma heel erg verrast waren, dat is ook wel aan hun gezichten te zien op de foto. Ze zitten aan de eettafel die voor dat bijzondere kleine raampje stond. De flat is niet meer, die is ergens in de jaren negentig gesloopt. Ook lunchroom Heck, met filialen in verschillende steden, is eerst veranderd in Ruteck, maar is eind jaren zestig uit het straatbeeld verdwenen. Wat blijft zijn de mooie herinneringen, en gelukkig hebben we de foto's nog.
Dalfsenstraat. Ik woonde in dit portiek rechts bovenaan op nr. 39. U ziet dat kleine raampje waar mijn ouders voor zitten. Deze foto is uit begin jaren vijftig. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten