Zoals eerder gemeld dineerden Rick, Chris en ik zondag in het Amersfoortse Eethuis Mama Roux, en zij hadden een heel authentiek interieur. Verschillende tafels met daaraan verschillende stoelen zo uit de jaren vijftig en zestig. Wij werden geplaceerd aan een ronde tafel waar we gaandeweg het diner ontdekten dat het zo'n tafel was die je groter kon maken tot een ovale tafel.
En dat deed me denken aan de ronde eettafel vroeger bij ons thuis. Ook die was groter te maken als er meerdere gasten waren voor het diner. Je trok dan de twee helften uit elkaar en dan openbaarde zich een dubbele plank die je uitklapte en vervolgens de twee helften er weer tegenaan schoof en het vast zette met de haakjes onder de tafel.
Ik vermoed dat zulk soort tafels nog steeds bestaan, alleen ken ik eigenlijk niemand die zo'n tafel (nog) heeft. Zelf heb ik nooit een uitschuifbare eettafel gehad. Mijn eerste was een vierkante witte op een grote kolompoot, die is na de eerste scheiding achter gebleven. Daarna had ik een kleine rechthoekige met een gespikkeld blad en toen een grotere rechthoekige van koloniaal hout. Die heb ik nog steeds. Voormalige verloofdes kunnen niet zeggen dat ik duur ben in het onderhoud, sterker nog, (aspirant)verloofdes hebben mij altijd geld gekost. Drie eettafels in 37 jaar het mag geen naam hebben. Mijn voetafdruk op deze wereld is miniem, dat is ook wat waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten