Een wijze les van jongeren

(Ontvangen via vriend Harry)

Bij het verlaten van een supermarkt stelt de jonge caissière aan een
oudere vrouw voor,
dat zij voortaan haar eigen boodschappentas maar mee moet nemen, in
plaats van een plastic tas te kopen. "Want plastic tassen zijn niet goed
voor het milieu", zo zegt ze.

De vrouw verontschuldigt zich en legt uit:"Wij hadden dat groene gedoe
niet toen ik jong was!"
De caissière antwoordde:"Ja, en dat is nou juist ons probleem vandaag de
dag, jullie generatie maakte zich niet druk om het sparen van het milieu
voor de toekomstige generaties!"

Ze had gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen.
Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen,
die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel. De winkel stuurde
deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen
gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden ècht aan recycling. Maar we
deden niet aan dat groene gedoe in die tijd!

Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten
in elk gebouw. Wij liepen naar de supermarkt en hezen onszelf niet iedere
keer in een 300 PK machine, elke keer als we 2 blokken verder moesten
zijn. Maar ze had gelijk, wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!

Babyluiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden. We
droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende
machine die continue 220 volt verbruikt. Wind- en zonne-energie droogden
onze kleren echt. Vroeger, in onze dagen.
Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen
geen gloednieuwe kleren. Maar de jonge dame heeft gelijk! Wij hadden dat
groene gedoe niet in onze tijd.

In die tijd hadden we - misschien - 1 tv of radio in huis en niet 1 op
elke kamer. De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en
niet een scherm ter grootte van de bijenkorf.
In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we
geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden.

Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan
verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim
of plastic bubbeltjes folie.
In die tijd gebruikten we geen apparaat met een motor die op benzine het
gazon maaide. We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en
functioneerde op menselijke kracht.

Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden
te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op
elektriciteit. Maar ze heeft gelijk. Wij hadden dat groene gedoe toen
niet.

Wij dronken uit een fontein wanneer we dorst hadden, in plaats van uit
een plastic fles, die we na 30 slokken weggooien. Wij vulden zelf onze
pennen met inkt,in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen. Wij
vervingen de mesjes van het scheermes, in plaats van het hele ding weg te
gooien alleen omdat het mesje bot is. Maar wij hadden dat groene gedoe
niet in onze tijd.

Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar
school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te
gebruiken. Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal
aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te
voorzien.

En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te
vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat
we contact konden leggen met anderen en uit te vinden waar de
dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.

Maar is het niet in en in triest dat de huidige generatie klaagt over
hoe verspillend wij 'oudere mensen' waren, gewoon omdat wij dat groene
gedoe niet hadden in die tijd?