Leve de koning!

Toen koningin Beatrix aankondigde op 30 april afstand te willen doen van de troon, besloot ik direct om dat bij mijn moeder te gaan kijken, ik vind zo'n gebeurtenis er echt een moment voor, precies zoals ik Herman van Veen hoorde vertellen dat ook hij op zo'n dag aan zijn ouders moest denken, bovendien is voor mijn moeder koning Willem-Alexander de vierde vorst die ze meemaakt. En ook moest ik aan mijn vader denken die je gerust koningsgezind kan noemen, maar die deze dag helaas niet meer mee kon maken.

Toen vrienden Chris en Rick vroegen wat ik zou gaan doen en ik ze het vertelde zeiden ze: "Dat vinden wij ook leuk om het te gaan zien bij je moeder" Mijn moeder op haar beurt vond het weer geweldig dat jonge mensen deze bijzondere dag met haar als gevorderde bejaarde wilden doorbrengen.

Thuis heb ik de abdicatie gezien, en jawel, watje als ik ben had ik daar een zakdoekje bij nodig. Het was zo'n mooi moment, en ook de balkonscène die we in lengte van dagen voorbij zullen zien komen ontroerde me. Een afscheid en een nieuw begin.

Rond 1 uur bij mama afgesproken, Rick en Chris zouden zorg dragen voor de oranjetompoucen, zonder oranjetompoucen  geen Koninginnedag, laat staan een inhuldiging, wij voor broodjes en mijn zus zou van haar strooptocht op de vrijmarkt oliebollen meenemen. Even de kamer veranderd in een bioscoopopstelling zodat we het allemaal goed konden zien, de aankomst van de hooggeplaatste gasten, de koninklijke familie en de koning en koningin. Het was een heel mooie dag, het weer zat mee, en er heerste een feestelijke sfeer, zo heel anders als toen prinses Beatrix koningin werd in 1980. Ik gunde de familie dit zo.

Van wat er in de avond is gebeurd heb ik niets meegekregen omdat Rick, Chris en ik een hapje zijn gaan eten bij Rasa Sayang en hebben geproost op Koning Willem-Alexander, maar morgen is er een samenvatting op TV.

Het was een heerlijke dag!