Verkwikt door de koffie en de met mesje en vorkje geserveerde Bossche bol gingen we een wandeling maken door het zonnige 's-Hertogenbosch. Wij vinden het dan leuk om ons dan net even buiten de gebaande paden te begeven, lees; weg van de winkelketens, en komen daardoor op verrassende plekken terecht. Mooie oude gevels, bijzondere neringdoenden en zelfs een oude kloostertuin. Hebben deze middelbare mannen nog even geschommeld toen zij een schommel tegenkwamen? Misschien.
Tijd voor de lunch en uit de vele, vele gelegenheden waar dat kan kozen we een terras in een zijstraatje waar we beiden een heerlijk rijkelijk belegd broodje tot ons hebben genomen. Even gekeken waar, wat en hoe, en het Design Museum bleek niet zo ver weg. In dit erg mooie museum hebben we de geschiedenis van de sneaker en de hele cultuur eromheen bekeken en ons best verbaasd over hoe belangrijk de JUISTE sneaker in bepaalde subculturen is en hoe afschuwelijk lelijk sommige sneakers zijn. Ook in dit museum de geschiedenis van Engel Verkerke, die van de posters, u weet wel, zo'n waaier van posters met voorbeelden in de winkel met daaronder een vak met de opgerolde exemplaren ervan met het corresponderende nummer. Begonnen eind jaren vijftig met de glorietijd in de jaren zestig, zeventig en tachtig, een feest van herkenning. Engel komt zelf ook aan het woord in een leuk interview over zijn voormalige bedrijf.
Buiten weer wandelend liepen we heel organisch het Noordbrabants Museum in, ook interessant met veel schilderijen, van prachtig tot 'bijzonder' en de geschiedenis van 's-Hertogenbosch. Later bleek dat deze twee museums met elkaar zijn verbonden en we ook binnendoor hadden kunnen lopen. Na al die cultuur was het tijd voor een wijntje, weer fijn op een terrasje mensen kijken. We zagen gedurende de late namiddag en tijdens ons diner op weer een ander terras bij het voortreffelijke Italiaanse restaurant Onesto (aanrader!) veel, heul veel, na 14 of 15 zijn we gestopt met tellen, bachelor party gezelschappen m/v. U weet nog dat ik samen met Talitha in Dordrecht ook veel huwelijk gerelateerde aanwijzingen heb gezien en dat met name Talitha het zag alsof het universum haar iets wilde zeggen. Ik ben nu zo bang dat het universum mij iets wil zeggen, mij als bewust alleenstaande die zo ongeveer nul heeft met het instituut huwelijk en bovendien tegen de zestig loopt. Aanwijzingen met betrekking op de eindigheid van het leven zou ik kunnen plaatsen, maar huwelijk....
We hebben een heerlijke dag gehad en de Nederlandse Spoorwegen was niet te beroerd om er nog een verrassingselement aan toe te voegen. Aangekomen vanuit 's-Hertogenbosch op station Breda, bleek de trein die wij zouden moeten nemen niet te rijden. De damesstem uit de wolken deelde mee 'dat ie niet reed'. Dat was de hele mededeling. En ook dat we in de app moesten kijken hoe of wat. Wij konden de sprinter naar Dordrecht nemen en daar overstappen op de trein naar Rotterdam. Echter, er was iets met de bovenleiding in Lage Zwaluwe (Lage wat? Precies.) zodat de trein vertraging zou gaan hebben, waardoor we de aansluiting gingen missen. Ik word daar dan lacherig van. Chris weet niet beter dan dat het al tijden zo gaat bij de NS en heeft er ook iets berustends onder. Uiteindelijk kwam de trein die ons met vertraging onderweg naar Dordrecht bracht. Vervolgens, u zult er niet van opkijken, had de trein die we gingen nemen nadat we de aansluiting hadden gemist, eveneens vertraging, zo deelde de wolkenstem mee.
Zoals ik al zei, mijn humeur wordt er niet door beïnvloed, en daarnaast, je ergens over druk maken en opwinden waar je toch niets aan kunt doen heeft geen zin. Dus de geweldig leuke dag die we hebben gehad bleef de boventoon voeren.
 |
| Tentoonstelling Sneakers unboxed |
 |
| De Posterwaaier ontbrak natuurlijk niet bij de Verkerke tentoonstelling 'De grote versierder'. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten