Deel drie

Dit is de blog waarvan u wist dat ie er zou gaan komen: zonneschermgate deel drie. De moed niet opgevend ben ik op het wereld wijde web naarstig op zoek gegaan naar een parasol in een fysieke winkel. Uiteindelijk kwam ik uit bij de firma Hornbach, u weet wel van die afstotelijke kama-jaja-jippie-jippie-jee-reclames. Maar ze hadden wel de parasol die het dan uiteindelijk zou moeten gaan worden. Ik had het tegen Talitha gezegd en had zoiets van het komt wel, maar Tailtha is van het aanpakken, dus zo kon het gebeuren dat ze maandag appte met de mededeling: 'Zullen we vanmiddag naar Hornbach gaan?'

In het dorp naast me is een Hornbach gesitueerd en daar was de parasol van mijn keuze op voorraad. Talitha pikte me op en binnen een kwartier draaiden we de parkeerplaats op. Ik weet het nu zeker, de hel is geen vuur, maar een Hornbach waar je nooit meer uit mag. Wat een vreselijke winkel, of nou ja winkel, wat is het eigenlijk, een bouwmarkt of zo iets. Bij Gamma en Praxis loop ik altijd al half huilend rond, maar dit is next level afschuwelijk, zoals gezegd: de hel. Talitha, aan de andere kant, voelt zich thuis in de hel Hornbach. En terwijl ik nog de enormiteit en de prikkels aan het verwerken was zag zij meteen de bewegwijzering waar 'tuin' op stond. Gelukkig had ik naam, prijs en artikelnummer opgeschreven, dus was ons bezoekje aan de hel slechts tien minuten.

Eenmaal weer thuis paste de parasol precies goed in de standaard die ik had gekocht. Een spannend moment was of ie, als ik aan de hendel zou draaien, wel open zou gaan, maar dat ging ie. Enkel.... hij knikte niet. Het knopje waarmee dat in werking moest worden gezet werkte niet. Ik voelde het zo door mijn aorta schieten. Na even wat heen en weer geschuif knikte de parasol zoals het hoorde. Maar hij was wel wat lang en kon niet worden ingeschoven. De pergola was toch minder hoog dan dat ik had gedacht.

Oplossingsgericht zoals Talitha is zei ze dat er een stuk van afgezaagd zou kunnen worden en dat ze dat bij bouwmarkten wel doen. Wij naar Gamma, maar daar zagen ze alleen hout, zodat we zelf een ijzerzaag hebben aangeschaft en Talitha 30 centimeter parasolstang eraf heeft gezaagd, terwijl ik het vasthield. Was eigenlijk zo gepiept. 

En zo heb ik dan uiteindelijk, na heel veel gedoe, een parasol op de lanai en is de zonweringtrilogie hiermee tot een einde gekomen. 

Tadá.

En met een knik.