Happy vibes week 23

Judy, een Engelse pointer, was een mascotte op verschillende schepen in de Grote Oceaan totdat ze in 1942 door de Japanners gevangen werd genomen en naar een gevangenenkamp werd gebracht. Daar ontmoette ze vliegenier Frank Williams die steeds zijn klein portie rijst met haar deelde.

Judy hield het moraal hoog onder de gevangenen en blafte als er gifslangen, krokodillen of tijgers in de buurt kwamen. Toen de gevangenen naar Singapore werden gebracht werd Judy meegesmokkeld in een lege rijstzak waar ze zich volkomen stil hield om de bewakers niet op haar aanwezigheid te attenderen. 

De volgende dag werd het schip getorpedeerd en Frank duwde Judy door een patrijspoort in een poging haar leven te redden, ook al was het een val van ruim viereneenhalve meter in de zee. Hij maakte zijn eigen ontsnapping van het schip maar werd later opnieuw gevangen genomen en naar een ander gevangenenkamp gebracht. 

Hij wist niet of Judy het had overleefd, maar al vrij snel hoorde hij verhalen over een hond die zorgde dat drenkelingen stukken wrakhout konden bereiken. Toen Frank in weer een ander kamp aankwam kon hij zijn ogen niet geloven: "Toen ik door de poort liep sprong een haveloos uitziende hond tegen me op waardoor ik op de grond viel, dat was mijn meisje Judy!"

 

Ze bleven een jaar lang samen in dat kamp op Sumatra. "Judy heeft mijn leven op zoveel verschillende manieren gered. Maar het belangrijkste van alles was dat ze me een reden gaf om te leven. Ik hoefde haar alleen maar in haar ogen te kijken en te denken: wat zal er met haar gebeuren als ik dood ga? Ik moest doorgaan."

Toen de vijandelijkheden voorbij waren, zijn Frank en Judy per schip teruggegaan naar Liverpool, waar Judy in mei 1946 de Dickin Medal (Victoria Cross voor dieren) ontving. Op de oorkonde stond te lezen: Voor de geweldige moed en het uithoudingsvermogen in de Japanse gevangeniskampen, die hielpen om het moreel onder haar medegevangenen hoog te houden, en ook voor het redden van vele levens door haar intelligentie en waakzaamheid.

Tegelijkertijd ontving Frank het PDSA's White Cross van St. Giles voor zijn toewijding aan Judy. Frank en Judy hebben het jaar na de oorlog families bezocht van Engelse krijgsgevangenen die het niet overleefd hadden. "Judy gaf steevast troost bij deze families" aldus Frank.

Toen Judy overleed op 13 jarige leeftijd, is Frank twee maanden bezig geweest om een granieten en marmeren gedenkteken voor haar te bouwen, met daarin een plaquette waarop haar levensverhaal staat te lezen. 

Frank en Judy.