Bij deze, voor mij, afschuwelijke temperaturen en hysterisch schijnende zon moest ik denken aan de jaren zeventig toen ik nog gewoon hele dagen in de zon kon vertoeven, ik moet er nu niet meer aan denken. Ik heb het idee, maar dat kan ook verbeelding zijn, dat de zonnekracht van nu zo heel anders is dan in die tijd. Ik vermijd de zon nu zoveel mogelijk, maar soms ontkom je er niet aan en ik voel de zonnestralen echt branden en voor mijn gevoel was dat vroeger niet zo.
Maar goed, van wat we nu weten over de schadelijke invloed van de zon, hadden we toen geen idee. Geen weldenkend mens zal nu meer gaan liggen 'bakken in de zon' of zal zich, zoals ik vroeger soms wel deed, voor langere tijd in de zon wagen zonder zich in te smeren. Hoewel, ik begreep dat de wapjes die met schuim op de mond van woede weigerden zich te laten vaccineren tegen het covid virus, nu weer iets anders hebben gevonden om zich over op te winden, ze vinden insmeren met zonnebrandcrème gevaarlijk want er zouden kankerverwekkende stoffen inzitten en dus krijgen de machthebbers de schuld of zoiets. Precies weet ik het ook niet, ik heb lang geleden al bedacht me niet meer in wappielogica te verdiepen, want die is er niet. Wel weet ik dat als zij zich met hand en tand tegen iets keren dat je dan het beste het tegenovergestelde kunt doen. Zij zeggen nu zich niet in te smeren en zo de zon in te gaan, terwijl de wetenschap er nu is dat je juist van te veel zon..... Maar ja, wetenschap, ook daar hebben ze geen hoge pet van op.
In de jaren zeventig smeerde ik me ook in, met Delial, dat was het merk waar mijn moeder bij zwoer, dus neem je dat als kind over. Ik vond en vind geen enkele zonnebrandcrème lekker ruiken, zo chemisch allemaal, en ook Delial had een bepaalde kenmerkende geur. Ik zag dat het merk nog steeds bestaat, maar ik zie nog de flacons en de reclames van toen voor me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten