Old wives network

Een meerderheid van de Tweede Kamer is dus voor een verplicht vrouwenquotum voor raden van commissarissen van beursgenoteerde bedrijven. Zo moet het ervan komen dat ten minste 30 procent van de commissarissen in het bedrijfsleven vrouw zal zijn. Sterker nog, als er een positie vrij komt en de 30 procent is nog niet gehaald, dan móet die door een vrouw worden ingevuld, absoluut niet door een man. Geen geschikte vrouw? Dan blijft de stoel leeg.

In Nederland werkt 26 procent van de vrouwen fulltime, tegenover 73 procent van de mannen. Juist aan de top wordt er verwacht dat je zelfs meer dan fulltime werkt. En in Nederland willen heel veel vrouwen dat niet of kunnen dat niet omdat o.a. de kinderopvang in Nederland daar niet op ingericht is. Daarnaast zijn we in Nederland maatschappelijk gezien nog best wel in de jaren vijftig blijven hangen. Ik bedoel, hoeveel vrouwen met een topfunctie kent u waarvan de man ervoor kiest om huisman te zijn en er voor zorgt dat thuis alles op rolletjes loopt? En dan, wil je als vrouw in een bedrijf worden aangenomen als quotumvrouw? Dat je weet dat je de functie hebt gekregen omdat ze aan die 30 procent willen komen en niet omdat jij de beste kandidaat was? Is het niet vechten tegen de bierkaai, met dat afgedwongen vrouwenquotum? Of rusten de voorstanders pas als er kan worden gesproken van een old wives network?

Maar misschien kunnen we het ook doortrekken door bijvoorbeeld een homoquotum in betaald voetbal af te dwingen. Met dezelfde eisen als bij het vrouwenquotum, tenminste 30 procent moet homo zijn en anders blijven die plekken leeg, dan speel je maar met negen spelers. En zijn er wel voldoende Nederlanders met een migratieachtergrond vertegenwoordigd bij de raden van commissarissen van beursgenoteerde bedrijven? En hoe is de man/vrouw verhouding in het vuilniswezen of in het stratenmakers gilde?

Of zullen we gewoon de beste persoon, het beste mens (m/v/h/nmma/) voor de job aannemen? En ja, discriminatie in welke vorm dan ook moet altijd worden tegengegaan, hoewel werkgevers een heel scala aan platitudes hebben om dat gewoon toch te doen zonder het expliciet te benoemen, met op nummer één de dooddoener 'U past niet in het profiel'. Lees: u bent vrouw, homo, allochtoon, te oud, te donker, te wit, of vul maar in.