Schaduwjaar

Bo Peters en ik kennen elkaar al zo'n jaar of vijftien zonder elkaar ooit ontmoet te hebben. Via de website 'Jeugdsentimenten' en later Facebook, maar veelal ook door persoonlijke berichtjes kan er gesteld worden dat er een band is ontstaan. Dat is het leuke en verrassende van social media, je kunt er heel leuke mensen leren kennen waarmee het 'in het echte leven' ook klikt. Eerder heb ik dat al mogen ervaren met Steven, haar vroegere man, en hun kinderen. Het bijzondere is dat het meteen vertrouwd voelt ook al zie je elkaar voor het eerst in levende lijve. Ik blijf dat fascinerend leuk vinden.

Voor Bo was het gisteren een heel belangrijke dag, het boek waar zij zeven jaar aan gewerkt heeft is uitgegeven en werd gepresenteerd. Dit was natuurlijk een aanleiding als geen ander om, samen met vriendin Talitha, af te reizen naar het bruisende Eindhoven waar de boekpresentatie plaatsvond bij Popei. Toen wij arriveerden was het al een drukte van belang, Steven en hun dochters waren er ook en dat was weer een leuk weerzien. De bekende Eindhovense auteur Henk van Straten kwam het eerste exemplaar aan Bo overhandigen. Hij memoreerde over de wijze waarop hem dat is gevraagd, had iets met Lego te maken, en vertelde over de verschillende stadia waarin een auteur zich bevindt tijdens het schrijfproces en als het boek er eenmaal is. Daarna kwam Bo aan het woord, las een stukje voor uit haar boek en beantwoordde prangende vragen van haar eerste lezerspubliek. Ik wil me met mijn blogjes en columns absoluut niet vergelijken met een auteur van een boek, maar ik herkende wel het een en ander in de totstandkoming van een goedlopend stuk(je) met kop en staart, waar je soms wordt heengeleid als door een onzichtbare hand gedreven, middels wegen die je van te voren nooit had kunnen bedenken. Voor mij, en, zoals blijkt, ook voor Bo het leukste van het schrijfproces.

Hierna werden we vermaakt met een optreden van singer/songwriter Kathleen Willems, wiens werk helemaal in de setting paste. Vervolgens kwam het aanschaffen en signeren van de boeken. Talitha en ik hadden net wijn gecomplementeerd met een vrij enorm borrelplateau (u kent ons onderhand) besteld, zodat we ons daar eerst mee bezig hielden terwijl we gezellig met Steven en andere bezoekers aan het kletsen waren. Naast de boekpresentatie was het voor mij persoonlijk ook een hoogtepunt om Bo nu eindelijk na al die jaren eens echt te kunnen ontmoeten. Grappig is dat toen ik haar bezig zag tijdens de presentatie ze precies zo was als ik me had voorgesteld. Wij begroetten elkaar als oude vrienden, zo voelde het voor mij, en eigenlijk zijn we dat in zekere zin ook. We weten na vijftien jaar wel wat van elkaars leven en ik vertelde haar daarom hoe ongelooflijk trots ik op haar was dat ze met dit boek haar droom heeft verwezenlijkt.

Haar debuutroman is getiteld 'Schaduwjaar' en wordt omschreven als een donkere roman waarin een uitgever probeert de geschiedenis van twee bevriende schrijvers te reconstrueren aan de hand van hun manuscripten. Al doende ontrafelt hij de waarheid achter de driehoeksverhouding waarin hij betrokken is geraakt. U kunt er aan komen via Bol.com of beter nog via de boekhandel.

Henk van Straten presenteert het eerste exemplaar aan Bo.

Bo beantwoordt al uw vragen.