Draadje los

Het is al best een hele tijd geleden dat ik ontdekte dat van het snoertje wat mijn laptop met mijn mediacenter verbindt het plastic bij het jackstekkertje sleets aan het worden was. Als ik iets geleerd heb van de technische dienst van mijn voormalige werkgever Vroom & Dreesmann is het dat vrijwel alles met cellotape te verhelpen is. In mijn tijd in een Haagse vestiging kwam de technische man aldaar na het melden van een storing van het één of ander steevast met zijn rolletje cellotape aan en bij de wat serieuzere gevallen met ducttape. Het hele gebouw werd door plakband van diverse soorten bij elkaar gehouden.

Dus deze wijze les sinds die tijd met mij meedragend verhielp ik het euvel door er een stukje cellotape om te wikkelen, en dat voldeed prima, tot afgelopen week. Ik hoorde plots een lage bromtoon, even was ik bang dat ik tot die selecte groep mensen zou behoren die laagfrequent geluid waarnemen, waarover in de media werd bericht door Stichting Laagfrequent Geluid, maar voor mij was het snel duidelijk waar het vandaan kwam: uit de speakertjes van mijn mediacenter. Je hoeft geen wiskundige te zijn, door één en één bij elkaar op te tellen kwam ik er al snel achter dat de minuscule draadjes van het stekkertje los begonnen te raken.

Er diende dus een nieuw snoer te worden aangeschaft. Dit snoer had ik jaren geleden gekocht in een computerwinkeltje die al lang niet meer bestaat, dus bedacht ik dat ik dan op mijn vrije dag tijd in moest ruimen om naar de MediaMarkt te gaan, en vervolgens was ik me suf aan het prakkiseren waar ik vervolgens heen zou moeten als ze het daar onverhoopt niet hadden. Het geeft mijn leeftijd wel aan dat ik pas op het allerlaatste moment bedacht dat ik het ook gewoon online kon proberen. Ik vind het nog steeds iets nieuwerwets, spullen vanuit huis te bestellen. Dat er mensen zijn die niets anders doen, maak ik dagelijks mee in het metier waarin ik werk. Ik zie dames die bijkans bezwijken onder een doos waarin negen van de twaalf online bestelde producten zitten om ze in de winkel te komen retouren. Deze dames hebben geen zin en/of tijd om in de winkel in één keer de juiste items te kopen, dus doen ze dat online, om vervolgens de tocht naar de winkel te maken om het niet gewenste te retourneren. Ik blijf dat een fascinerend fenomeen vinden.

Ik kwam al snel op de website van Alle Kabels en er ging een wereld voor me open. Binnen enkele klikken had ik het juiste snoertje besteld, met jack 3.5 mm naar tulp, en met de gewenste snoerlengte. 's Anderdaags werd het geleverd door PostNL. Hoe snel wil een mens het hebben? Nu was het wel zo dat ik dacht dat het pakje met het snoertje zo in de brievenbus geworpen kon worden, maar niets was minder waar, er diende voor ontvangst te worden getekend. Nu wegen de zaken waar je tegenaan loopt als BA'er niet op tegen de vele voordelen, maar dit is wel een dingetje. Ik ben altijd bang dat ik net onder de douche sta of de dwingelandij van de natuur aan het uitzitten ben op de sanitaire troon als de bezorger aanbelt, en jawel, dat is ook wel eens voorgekomen. Maar nu stond aangegeven in welk tijdsblok het pakketje geleverd zou gaan worden, dus voor die tijd was ik al gedoucht en in afwachting. En precies binnen dat tijdsblok werd het pakketje inderdaad aangeboden.

Ik kan weer bromvrij van mijn muziek genieten.