Zeilen op de wind van vandaag

De laatste zondag van het jaar en dus de laatste liedtekst die ik onder de aandacht breng om geen andere reden dan dat de tekst het waard is en mij, en ik hoop ook u, raakt. Er zijn nog zoveel teksten die het ook waard zijn, maar het is aankomend jaar weer tijd voor iets anders voor de zondagse blogjes. En er zal heus zo nu en dan weer eens een prachtige tekst verschijnen waarvan ik (hernieuwd) overweldigd ben, maar het zal niet meer wekelijks zijn.

Zo met het nieuwe jaar voor de deur sluit ik af met een advies verpakt in een lied, geschreven door Frans Mulder en opgenomen door Willeke Alberti, 'Zeilen Op De Wind Van Vandaag', het lijkt zo logisch en vanzelfsprekend, maar is soms moeilijker dan gedacht.

Zeilen Op De Wind Van Vandaag

Toen je dacht ik word gedragen, moest je sjouwen

Toen je dacht 't is even slikken, moest je kauwen

Toen je dacht ik wil stoppen, juist beginnen

En net toen je naar buiten wou, naar binnen

Toen je dacht 't is me teveel, toen werd het minder

Toen je dacht ik ben een rups, bleek je een vlinder

Toen je dacht dat je iets won, heb je verloren

En toen je dacht nou ga ik dood, werd je geboren

Je moet zeilen op de wind van vandaag

De wind van gisteren helpt je niet vooruit

De wind van morgen blijft misschien wel uit

Je moet zeilen op de wind van vandaag

Toen je dacht nou wordt het beter, werd het slechter

Toen je dacht ik geef het op, bleek je een vechter

En toen je dacht een realist te zijn, een dromer

Toen je dacht nou wordt het winter, werd het zomer

Toen je dacht het wordt gebracht, moest je het halen

En toen je dacht ik krijg iets terug, moest je betalen

Toen je dacht ik sta alleen, toen kon je schuilen

Toen je dacht 't is om te lachen, moest je huilen

Je moet zeilen op de wind van vandaag

De wind van gisteren helpt je niet vooruit

De wind van morgen blijft misschien wel uit

Je moet zeilen op de wind van vandaag

© Frans Mulder, Willeke Alberti