maandag 4 augustus 2014

Mauritshuis

Na een verbouwing van 2 jaar gingen de deuren van het Mauritshuis dit jaar weer open. Ik was er nog nooit geweest, maar nu was het een reden te meer om het te gaan bezoeken. Om 13.00 uur had ik met vrienden Jeroen, Rick en Chris afgesproken bij het Mauritshuis. Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het weer, als geboren Hagenaar voelt het meteen als thuiskomen zodra ik het station uitloop: 'mijn' Den Haag. Noem me een watje, maar ik ben er zelfs altijd een beetje emotioneel van. De wandeling naar het Mauritshuis is een mooie, zeker als je zo loopt dat je aankomt bij de Hofvijver. Ik was er als eerste, en kon even gaan zitten en genieten van de omgeving. Al snel kwam Jeroen er aan en vrijwel tegelijkertijd ook Rick en Chris.

Eerst maar even een bakje koffie drinken op het Plein alvorens ons in de cultuur te gaan storten. Altijd weer leuk om bij te kletsen, en na 2 koffie was het tijd om het Mauritshuis te betreden. Het is een klein museum met een beperkte collectie, maar ongelofelijk mooie en bijzondere werken van o.a. Rembrandt, Vermeer, Hals en Steen. Het pronkstuk van de collectie is 'Het Meisje Met De Parel' van Johannes Vermeer. Afbeeldingen van dit schilderij kom je door de hele stad tegen op van alles en nog wat. Je kunt het gerust de Mona Lisa van Den Haag noemen. Zelf vind ik dat er wel mooiere werken hangen, maar wie ben ik?
Ik ben degene die de trap op lopend vol verwondering naar de plafondschildering kijkend op de tweede etage en misstap maakt en in ene neer zijg op de trap voor het oog van talloze bezoekers.
Er is nog een tweede gedeelte in het museum waar de geschiedenis van het Mauritshuis wordt getoond alsmede de verbouwing van 2 jaar.

Daarna was het tijd om ons op een terras te trakteren op een drankje en wat borrelhapjes. Philippe die een nachtdienst achter de rug had kwam ons daarbij vergezellen. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt, en zo kon het gebeuren dat wat we niet van plan waren, namelijk ook nog een hapje eten, we tóch wel hebben gedaan. Philippe wist een Italiaans restaurantje wat budgettechnisch binnen de grenzen lag, zodat we heerlijk een pastaatje hebben gegeten op een terras in, ik dacht, de Kettingstraat.

Het was weer een dag met een gouden randje.

Het Mauritshuis

Het Meisje Met De Parel

De Anatomische Les

Het Plafond waarvoor ik letterlijk een
 knieval maakte

Maar uiteindelijk eindigen al onze uitstapjes in een bacchanaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten