De voorstelling

Er zijn mensen waar je, ook al ken je ze niet persoonlijk, een zwak voor hebt. Sandra Reemer was voor mij zo iemand. Ik kende haar niet persoonlijk, maar als ik haar op tv zag als zangeres of in shows dan werd ik vrolijk door haar sprankelende persoonlijkheid. Een paar jaar geleden heb ik haar na een optreden in het theater gesproken en wat was het een leuk en lief mens. 6 Juni 2017 is ze, veel te jong, overleden en ik ben daar toen erg van geschrokken. Nog niet zo lang daarvoor was ze te zien geweest in het programma "Gouden Jaren" waar ik weer zo van haar had genoten. Van de week kwam toen ik mijn muziek op random had staan een nummer voorbij van haar Nederlandstalige cd "Natuurlijk" uit 1996. Het was het lied "De Voorstelling" en de tekst raakte me ineens heel diep, omdat het, zo hoor ik het nu, eigenlijk over haarzelf gaat.

De Voorstelling

Zij laat zich gaan, en geeft echt alles

Ze weet wat iedereen van haar verwacht

Ze krijgt er veel voor terug

Maar de avond gaat zo vlug

En alleen stapt zij weer door de nacht

Ied're dag weer naar 't theater

Daar toont zij weer wat zij heel goed kan

Het publiek gaat weer tekeer

En zij vragen haar steeds om meer

Maar eenmaal thuis merkt zij daar niets meer van

Het is nu voorbij

Het is echt voorbij

Er komt geen toegift meer

Al doet dat pijn

Applaus sterft weg, het doek gaat dicht

En zij verdwijnt weer even uit het zicht

Tot de nieuwe avond komt

En het publiek massaal verstomt

Omdat zij daar staat in 't volle licht

Het is nu voorbij

Het is echt voorbij 

Er komt geen toegift meer

Al doet dat pijn

Al die mensen om haar heen

Toch is zij al haar leven lang alleen

Alles wat zij nodig heeft

Is iemand die echt om haar geeft

Maar zoveel moed heeft er niet een

Het is nu voorbij

Het is echt voorbij

Er komt geen toegift meer

Al doet dat pijn

© Velibor Weller, Liz Gammon, Sandra Reemer