Vandaag, 28 april, is het de Internationale Dag van Veiligheid op het Werk. De Dag is bedoeld om iedereen een veilige en een gezonde werkplek te kunnen bieden. Nobel streven, want lang niet overal zijn de werkcondities op en top in orde.
Ooit heb ik een auteur horen zeggen: "Men haalt dingen uit mijn boeken die ik er niet heb ingezet". Toen ik het tijdens mijn vakopleiding voor de boekenbranche herhaalde tegen de docent, die o.m. tekstverklaring doceerde, reageerde ze als door een wesp gestoken. Zij vond dat er geen mus van een dak kon vallen in een boek of het had een betekenis. Ik denk dat de waarheid, als die er al is, ergens in het midden ligt. Een ieder kan zijn/haar/hen eigen interpretatie destilleren uit een verhaal of boek, dat is juist het mooie ervan.
Hetzelfde geldt voor liedteksten, ik weet dat John Lennon het opmerkelijk vond dat men op scholen de teksten van de Beatles analyseerden. Als reactie daarop heeft hij met ongebreideld veel plezier 'I Am The Walrus' geschreven met een zo onbegrijpelijk mogelijke tekst.
Vandaag wil ik een lied geschreven door Tom Manders delen, die het onder zijn alter ego Dorus opnam in 1957, 'De Crocus En De Hyacint'. Persoonlijk zie ik heel veel metaforen in de tekst, maar ik vraag me af of Tom dat destijds ook zo heeft bedoeld of dat hij gewoon een leuk liedje wilde schrijven. We kunnen het hem zelf niet meer vragen, want hij is in 1972 op 50 jarige leeftijd overleden.
De Crocus En De Hyacint
Geen opmerkingen:
Een reactie posten