Vandaag, 11 april, is het Wereld Parkinsondag, de geboortedag van Dr. James Parkinson die de stoornis ontdekte waardoor de patiënt controle verliest over het zenuwstelsel. We hebben de afgelopen jaren meegeleefd met Rob de Nijs, en zoals hij zijn er nog velen.
De boiler is nog niet vervangen, die kraan is er nog steeds niet, zo zei de loodgieter die ik vorige week bezig zag in de straat en aan wie ik vroeg of ie me niet vergeten was. Ik zal volgende week es bellen, want het is erg onhandig zo met steeds die knop omdraaien en het warmt ook minder fijn op dan eerst.
Maar het volgende euvel is alweer een feit. Ik wilde van de week iets strijken toen het strijkijzer niet opwarmde. Kapot, was mijn eerste reactie, maar de lamp die in hetzelfde dubbele stopcontact zit deed het ook niet, en het tegenovergelegen wandstopcontact in dezelfde kamer deed ook niets meer, de lamp aan het plafond wel.
Dan is de eerste gang naar de meterkast om te zien of alle schakelaartjes nog wel aan staan, die stonden aan dus geen kortsluiting. Twee wantstopcontacten die het beiden niet meer doen, ik heb zoiets, buiten kortsluiting om, nog nooit meegemaakt. Tijd om wederom een reparatieverzoek aan te maken, en wie schetst mijn verbazing dat in het keuzemenu met wat er dan aan de hand is, wandstopcontacten die het plots niet meer doen één van de keuzes is. Het is dus een bekend iets.
Ik wacht weer geduldig af wanneer er een elektricien voor m'n deur staat. In de tussentijd krijg ik het gevoel in een haunted huis te wonen met dingen die van de één op de andere dag niet meer functioneren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten