Huishouden

Ik heb wel eens de grap gemaakt na mijn laatste scheiding: 'Ik ben heel goed in huishouden, als ik ga scheiden houd ik het huis', wat die laatste keer ook zo was na lering te hebben getrokken doordat ik ooit eens alles achter me te had verbrand en weer van nul af aan moest beginnen. Ik was toen jong en plooibaar en veerde weer makkelijk terug, daarnaast ben ik, zoals u weet, van de zilveren lijntjes, ik zie, hoe uitzichtloos het ook lijkt, altijd wel weer het positieve ergens van in. Het is mijn overlevingstactiek, humor en zilveren lijntjes, de kurk waarop ik drijf.

Na die laatste scheiding bestempelde ik mezelf ook als 'bewust alleenstaande', waar ik later pas weer antwoord op kreeg waarom dat voor mij het beste is. Daar heb ik al eens over geschreven en ga het, voor nu, niet herhalen. Ik heb dat destijds gedaan voor anderen die er misschien iets van herkenning in zouden kunnen vinden, net als het voor mij een epifanie waardoor alles op z'n plaats viel. Maar dit zelfinzicht was voor sommigen reden om het te ridiculiseren en als iets te kenschetsen waarachter ik me zou verschuilen. Het opmerkelijke daaraan was dat het juist degenen waren die het aan zelfinzicht ontbrak, de splinter en de balk, u kent dat soort mensen wel. 

Maar goed, voor mij zijn er dus veel voordelen aan het ba-schap, die paar nadelen wegen er niet tegen op. Het volledige huishouden komt dus op mezelf neer, maar als alleenwonende met een baan buitenshuis is het natuurlijk anders als het huishuiden van een gezin met twee kinderen, een hond en een cavia. Mijn wasmachine draait twee wassen per week terwijl er gezinnen zijn waar de machine nooit stilstaat. Daarnaast, de keren dat ik met een verloofde heb samengewoond kwam het huishouden voor het grootste gedeelte ook op mij neer, daar zit niet zoveel verschil in. 

Eén van de minst leuke klussen is het ontdooien van de ijskast. Gisteren was het weer zover, het vriesgedeelte was na genoeg leeg, en het was er weer tijd voor. Alles uit de ijskast halen, de paar dingen die nog wel in het vriesgedeelte lagen in kranten verpakt, in een diepvriestas gedaan en op de koelste plek in huis gezet. Vervolgens water gekookt en dat in een bak in het vriesgedeelte gezet, zodat het ijs wat er zich heeft gevormd makkelijker en sneller loslaat. Dit neemt best wel een paar uur in beslag. Onderwijl het koelgedeelte en de vrieslades schoonmaken. Het gevallen ijs steeds verwijderen en nieuwe bak met heet water erin zetten, kortom het is bijna een hele vrije dag besteding. Ik weet eigenlijk niet hoe vaak ik het doe, gewoon als het weer nodig is en de vriezer is bijna leeg. 

Maar wat is er dan heerlijker dan een frisse schone ijskast als het allemaal weer gedaan is? Dan is het hele werk wat ik eraan had al snel weer vergeten. 

Niet mijn ijskast, maar dan krijgt u een idee.