zondag 2 juni 2013

Going back

Als dit blogje geplaatst wordt, hang ik ergens boven de wereld, op de terugweg van mijn fantastische vakantie in Toronto. Wat heb ik ervan genoten, de allerhartelijkste ontvangst door Robert, Nick, Gaetano en Gerry, zo fijn om ze na al die jaren weer te zien en om Gerry te leren kennen.
De luxueuze reis in business class, het geweldige hotel wat voor me geregeld was en de heerlijke etentjes, onvergetelijk, Ik voelde me heel erg verwend.
En dan was er natuurlijk de geslaagde combinatie van zelf op pad gaan en samen met m'n Canadese vrienden wat ondernemen, het heeft me geleerd dat je je gerust alleen in een grote (onbekende) stad kan vermaken.

Een aantal dingen zijn me opgevallen, allereerst dat Canadese Dollars, behalve dat ze gunstig staan t.o.v. de Euro ook heel mooi zijn, qua kleuren doen ze me denken aan ons echte geld, de Guldens.
Het is er vrij duur, plus die belachelijke regel dat de belasting nog bij de prijs komt die op het artikel staat, Gaetano die hier nu vier jaar woont zei dat hij er nog steeds niet helemaal aan gewend is.
Het was toch even wij Europeanen (Gaetano is Italiaans) versus de Candadezen. Ik vroeg het verschil tussen een apartment en een condominium. Het bleken beide appartementen, maar een condo is gekocht en een apartment is gehuurd. Gerry legde uit dat hier heel specifiek wordt benoemd in wat voor soort huis je woont, Gaetano stelde dat je in Europa gewoon in een huis woont. Punt. Dat klopt ook wel, je hoort mij niet zeggen ik ga weer naar mijn maisionette....

De mensen zijn er over het algemeen erg aardig en hulpvaardig, geïnteresseerd in waar je vandaan komt en wat je doet. Toronto is een ontzettend drukke stad, ik zou er geen auto in kunnen rijden, dat gaat er nogal agressief aan toe, luid toeterend en wild gebarend met verbeten gezichten banen ze zich een weg door de stad op weg naar hun werk. Ik heb een keer in de metro gezeten en die is fantastisch heel ruim en met airco er in, beter dan die in Rotterdam.

Daarnaast heb ik het belang leren kennen van een strijkmogelijkheid op de hotelkamer, ik wil nooit meer zonder! Niet die stress van alles strijken en zo kreukloos mogelijk in je koffer proberen te doen.
Een uitkomst!

Ik zal er nog vaak aan terugdenken aan deze heerlijke week, maar weer op huis aangaan is ook fijn, en Toronto hasn't seen the last of me yet! Gaetano en Gerry zijn pas verhuisd en hebben me al geïnviteerd voor een volgend bezoek!

Kleurrijk geld

Spitsuur in Toronto

Bye bye. Till next time!





2 opmerkingen: