Verjaardag wordt geboortedag

Vandaag is het de geboortedag van mijn vader. Geboortedag, zo wordt iemands verjaardag genoemd nadat hij is overleden. In deze periode komen dan altijd die beelden van vroeger weer terug, van al die verjaardagen die werden gevierd, want gevierd werd er, het was toen zeker niet gebruikelijk dat je je verjaardag niet vierde zoals nu eerder regel dan uitzondering is. En ik moet bekennen dat ik ook al jaren niets meer aan mijn verjaardag doe.

Hoe anders was dat vroeger, de visite kon de hele dag komen vanaf de koffie 's-morgens tot in de avond. Nu hield mijn vader wel van een feestje en gezelligheid dus waren de verjaardagen bij ons thuis vermaard bij familie, vrienden en buren. Er werd gedanst, gerookt (!) , gepraat en veel gelachen.

Dat waren de jaren 70, later werd het wat rustiger aangepakt, maar niet vieren was geen optie. En als je hem dan feliciteerde en hem 'nog vele jaren' wenste antwoordde mijn vader altijd: "Dat je er maar lang getuige van mag zijn". Als zijn gezondheid het toe had gelaten had ik er nu nog steeds getuige van willen zijn. Nu zijn het die fijne herinneringen van toen die hem levend houden op een dag als vandaag.