Het onnoembare

Toevallig heb ik het er vorige week nog over gehad, de enveloppe van Bevolkingsonderzoek Nederland die twee jaar geleden bij mij in de bus lag en wat ik even op me in moest laten werken. Niet dat de enveloppe er lag, elke beginnende bejaarde ontvangt die vanaf een bepaalde leeftijd, maar het onnoembare wat er van de ontvanger werd gevraagd.

Uiteindelijk heb ik het bevolkingsonderzoek darmkanker, want daar gaat het over, wel uitgevoerd, maar ik heb me er mentaal intensief op moeten voorbereiden en heb, als de lichte autist die ik ben, alle te nemen stappen eerst in mijn hoofd op een rijtje gezet alvorens ik daadwerkelijk er toe overging. Ik moest echt het gevoel hebben: oké nu is het moment daar.

Hoe ik precies weet dat het twee jaar geleden was? Dat wist ik niet toen we er vorige week over spraken, maar de vrolijk paars gekleurde enveloppe lag gisteren weer in de bus. In de bijgesloten brief stond te lezen dat dit bevolkingsonderzoek elke twee jaar plaatsvindt. En dus mag ik het onnoembare ten tweede male gaan uitvoeren. En ja, dat ga ik doen, zo'n onderzoek is er niet voor niets en eventuele misstanden vroeg ontdekt... nou ja, u begrijpt.

Maar ook nu heb ik het allemaal even naast me neer gelegd en weet in mijn achterhoofd dat ik, voor mijn eigen bestwil, binnenkort het onnoembare weer het hoofd ga bieden, maar het moet het juiste moment ervoor zijn, ik kan u niet goed uitleggen, maar ik heb dat met meer zaken in het leven dat ineens precies de juiste omstandigheden er zijn om iets te doen of een beslissing te nemen. Vaak sluimert er al iets en dan plots is het moment daar om erop te acteren. Het tegenovergestelde van impulsief zeg maar. Ik ben een denker, dat kwam ook ooit eens naar voren bij één of andere cursus toen ik nog bij V&D werkte. Iedereen in de groep was een 'doener', ik was de enige 'denker'. Toen de dame die het gaf mij vroeg welke afdeling ik stond en ik antwoordde dat ik op de boekhandel werkte, was haar reactie: "Oh, dan klopt het". 

Maar goed, denker all the way through dus, zelfs bij iets wat sommigen welhaast gedachteloos doen, moet ik me er even op voorbereiden geestelijk en vanzelfsprekend in dit geval ook lichamelijk.