Gisteren was het de internationale dag van het handschrift. Ik wist van het bestaan van deze dag niet af, maar voor van alles en nog wat is een dag, dus waarom ook niet voor het handschrift. De vraag werd opgeworpen hoe belangrijk in dit digitale tijdperk het handgeschreven schrift nog is en of het nog nodig is dat kinderen op school aan-elkaar leren schrijven, het verbondenschrift, zoals dat officieel heet.
Veel mensen die het kunnen weten vinden van wel, omdat het heel belangrijk is voor de hersenontwikkeling van kinderen en voor de fijne motoriek. Ik als leek denk ook dat we het leren schrijven op scholen niet moeten loslaten, zelf merk ik dat mijn handschrift erg achteruit gegaan is doordat ik meer zaken via de computer regel dan handgeschreven. Het is zelfs al meerdere keren voorgekomen dat ik in de supermarkt sta met een boodschappenbriefje en ik dan iets niet meer kan ontcijferen, soms kom ik er na lang nadenken nog wel achter maar ik heb ook wel eens gehoopt dat het niet iets van cruciaal belang was, omdat ik geen flauwe notie had wat er stond geschreven.
Dit komt omdat ik sneller typ dan schrijf en dan wordt het slordig, omdat mijn hoofd sneller is dan mijn schrijven, en buiten dat gaat alles om je heen, bijvoorbeeld ook op de TV, al veel sneller dan vroeger en daar ga je ongemerkt mentaal toch in mee. Je merkt het aan hoe langzaam films en vooral TV-series van vroeger nu overkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten