Aha

's Woensdags is het boodschappendag voor mijn moeder, we gaan dan samen, maar als het heel slecht weer is ga ik alleen en doe ze voor haar. Gisteren was het wel fris, maar een zonnetje dus trokken we er op uit. Haar gezondheid houdt haar toch wat aan huis gekluisterd, dus vind ze het heerlijk als ze er even uit kan om een frisse neus te halen. Één van de positieve dingen van mijn ontslag is dat we straks niet van één bepaalde (vrije) dag afhankelijk zijn, maar kunnen gaan wanneer het weer goed is of als mijn moeder gewoon eens zin heeft om er op uit te gaan. Het is altijd belangrijk om de zilveren lijntjes te blijven zien.

We hebben onze weg inmiddels gevonden in de nog niet zo lang geleden verbouwde Albert Heijn, en haar wekelijkse boodschapjes zijn vrij homogeen. Bij de kassa aanbeland alles op de band geplaatst en de caissière begint de producten te scannen. Ik pak mijn moeders mapje waar al haar pasjes inzitten om tot de ontdekking te komen dat haar betaalpas er niet inzit. Ik had ook niets bij me, dus we hadden een probleem. Mijn moeder krijgt in zo'n geval grote ogen en een kleur (ze is nog van de generatie 'wat-zullen-de-mensen-denken') maar herinnerde zich dat mijn zus van de week iets voor haar had gekocht en het pasje lag nog thuis op de grote tafel.

De caissière dacht probleemoplossend met ons mee, "Ik doe gewoon een uitgestelde betaling voor u". Er trad een procedure in werking wat direct aangaf dat wij niet de enigen waren wie dit overkomt. Ze scande alle boodschappen riep een andere dame op die en bonnetje uitprintte, die nam de inmiddels gescande boodschappen aan en zei: "Er zitten versproducten bij, ik zet ze voor u in de koeling, en als u terug komt kunt u bij de servicebalie uw boodschappen betalen en afhalen."

Mijn moeder bleef in het overdekte winkelcentrum achter en ik ging naar haar huis om het betaalpasje te halen, en het geschiedde inderdaad zoals gezegd. Wij hadden dit nog nooit bij de hand gehad, maar ik vond het een heel mooie en goede oplossing die Albert Heijn ons bood. De volgende keren zal ik natuurlijk steeds in het mapje kijken of het betaalpasje erin zit, iets met ezel en steen.