De Songfestivalweek neemt een aanvang dus leek me een tekst van een Nederlandstalige bijdrage wel gepast. In de geschiedenis van het festival was het tekstueel gezien, uitzonderingen daargelaten, Europawijd niet van heel groot belang dat het echt ergens over moest gaan. Hoewel er qua tekst in die 64 jaar heus wel pareltjes te vinden zijn. Maar er is veel gelalalalaad, gedingedongd en geringdingedingd. De Nederlandse bijdrage van 1977 van de toen nog onbekende Heddy Lester kwam meteen in mijn gedachte als een lied met een fantastische tekst, metaforisch zelfs, geschreven door de betreurde Wim Hogenkamp op muziek van Heddy's broer Frank Affolter. Heddy bereikte er een twaalfde plaats mee.
Haar verdere carrière heeft ze er een beetje haat/liefde verhouding mee gehad. Op haar eerste en enige album, uitgebracht in de tijd van haar deelname, kwam het nadrukkelijk niet te staan, en er is een tijd geweest waarin ze het niet meer wilde zingen. Maar later zei ze daar over, dat dat natuurlijk idioot was, en bij gelegenheid wil ze het nu wel weer ten gehore brengen. En terecht het is een heel mooi lied.
De Mallemolen
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Bij de mallemolen van het leven
Staat iedereen te wachten in een rij
Wachten tot je mee mag doen
Het duurt misschien wel even
Maar voor iedereen is er een paardje bij
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Eenmaal in de molen van het leven
In 't begin ben je misschien een beetje bang
Dan zal iemand je vasthouden
Totdat je het alleen kunt
Want de mallemolenangst duurt nooit te lang
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
En die mensenlevens mallemolen
Gaat door tot je er draaierig van bent
Maar jij blijft je toch vasthouden
Al vind je het niet leuk meer
Want naast de molen is te onbekend
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Dus kom, draai met die mallemolen mee
© Wim Hogenkamp, Frank Affolter, Heddy Lester
Geen opmerkingen:
Een reactie posten