Warmte

Na de lelijke kant van de mensheid geventileerd te hebben in het blogje van gisteren, nu weer wat moois te melden. Het gaat immers om de balans en gelukkig gebeuren er ook mooie troostrijke dingen. Ik heb een collega die uit Oekraïne komt, ze was hier al voordat Vladimr Poetin het land binnenviel en een oorlog begon die nog steeds voortduurt. Haar familie woont er nog wel. 

Een paar weken geleden stond ze aan de kassa bij me en kocht voor honderden euro's aan mutsen, sjaals een handschoenen. "Heb je het koud?" vroeg ik (ik ben zo leuk). Ze vertelde me dat ze dit aankocht, ik meen middels een stichting, voor de soldaten in haar geboorteland. Van de week zei ze: "Weet je nog dat ik die mutsen enzo afrekende?" En ze liet me een filmpje zien. 

Daarop zag ik een groep soldaten staan in het besneeuwde landschap, precies zoals ik dat al zo vaak op het journaal heb gezien. Ze hadden de handschoenen aan, de mutsen op en de sjaals omgeslagen. Ze bedankten voor deze zo broodnodige zaken. Het ontroerde me. Deze mannen die er niet om hebben gevraagd om in een oorlogssituatie te verkeren, nemen de tijd om te bedanken voor wat hen is toegestuurd. Ik kan me zo voorstellen dat het ze naast de warmte die het fysiek geeft ook goed moet doen te weten dat er aan hen gedacht wordt in deze zo onzekere tijden.