Er hangt bij mij thuis aan de muur een bordje waar ik zo nu en dan eens voor ga staan. Het komt bij opa en oma vandaan en is via mijn ouders bij mij terecht gekomen. Het zal meer tot de kitsch behoren dan tot de kunst, maar ik koester het. Voornamelijk omdat het uit de familie komt maar ook omdat het zo'n blijdschap en optimisme uitstraalt. Die opkomende zon, heel veel 'appeltjes van oranje' en natuurlijk de tekst. Na vijf jaar was de oorlog op 5 mei 1945 eindelijk voorbij of om met de woorden uit een naoorlogs lied te spreken: "Er zat vijf jaar de mot in, maar nu zit er schot in. Weg met de zorgen en weg met 't verdriet, we komen er wel ook al zijn w'er nog niet".
Ik ben me er bewust van dat vrede en vrijheid geen vanzelfsprekendheden zijn, daarvoor hoef je niet eens zo ver te kijken. In Europa is al meer dan een jaar een oorlog aan de gang om het nog maar niet te hebben over de andere brandhaarden in de wereld waar mensen hun bestaan en hun leven niet zeker zijn. Ik ben op gevorderde leeftijd en heb nog nooit een oorlog meegemaakt, dat is iets om dankbaar voor te zijn en zo nu en dan eens bewust bij stil te staan. Mijn ouders waren tieners toen de oorlog uitbrak en zij hebben het gelukkig overleefd, dat geluk was velen niet gegund.
Dus daarom vier de vrijheid, vier de vrede!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten