woensdag 11 november 2020

Twee zielen...

Ook ik zie dierbare vrienden in deze pandemische tijden vanwege de maatregelen veel minder dan gebruikelijk. Ik stort mij daarover niet jammerend ter aarde, maar begrijp dat het nu eenmaal zo is. Iedereen zal zijn steentje moeten bijdragen of, om het wat meer dramatischer te zeggen, zal een offer moeten brengen. Voor de één zal dat betekenen dat er geen vuurwerk afgestoken kan worden aan het eind van het jaar, voor een ander dat een vakantie niet doorgaat of dat uitstapjes en etentjes voor enige tijd niet mogelijk zijn. De één legt zich er wat makkelijker bij neer dan de ander. Ik behoor tot die eerste groep. Ik bekijk het nuchter, de situatie verandert er niet door als je jezelf loopt op te fokken en je kunt in plaats daarvan de voordelen, die er ook zijn, omarmen. 

Vorige maand had ik een afspraak staan met een lieve vriend, maar toen werden net de maatregelen weer aangescherpt en werd er aangeraden om verplaatsingen en visites zoveel mogelijk te beperken. Ik neem dat serieus, zeker omdat ik, zoals onderhand bekend, op mijn werk met veel onbekenden in aanraking kom. Wel zo veilig mogelijk, maar toch. Die afspraak hebben we afgezegd, kort daarna het debacle met die collega die besmet was geraakt, dan ga je ook niet gezellig naar vrienden toe omdat je niet weet of je het virus bij je draagt.

Maar gelukkig geen klachten en de tijd dat die zich zouden hebben moeten openbaren is reeds verstreken. Dus nu langzaam de besmettingscijfers dalen, we zeker nog geen victorie moeten roepen, maar wat wel een goed teken is, dacht ik gisteren toen ik van sporten thuis kwam: en nú ga ik die vriend die ik al veel te lang niet heb gezien eens even een appje sturen. Terwijl ik bezig was hoorde ik een ander appje binnenkomen, maar ik maakte het af drukte op verzenden en zag dat via een ander app acount (we hebben er twee) die vriend die ik zojuist had geappt op precies hetzelfde moment mij aan het appen was geweest. Twee zielen, één gedachte. Ik zoek daar verder niet iets hogers of magisch achter, dan alleen dat we het beiden tijd vonden om bij de ander eens even poolshoogte te nemen hoe het ervoor stond. En ja, we hebben voor binnenkort een afspraak gemaakt elkaar te gaan zien, natuurlijk geheel volgens de regels met afstand en een namasté-groet in plaats van de gebruikelijke knuffel, maar we kunnen dan weer fijn bijkletsen in real life, dat is fijner dan via WhatsApp. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten