Toen God enkele weken geleden bij mij op koffievisite was, vertelde Hij dat ie samen met Moeder Natuur voor de overwinning had gezorgd van Donald Trump in 2016 om te zien hoeveel de mensheid zou pikken. Maar ook hoe verbaasd ze waren hoeveel dat eigenlijk is. Of Hij en Moeder er de hand in hebben gehad dat Joe Biden vanaf 20 januari volgend jaar de nieuwe president van de Verenigde Staten zal zijn weet ik niet, u weet dat God vrij zelden en onregelmatig bij me langskomt, maar het is voor ieder weldenkend mens een verademing dat na vier jaar van een verbazingwekkend soort cabaret van Donald er weer een normaal redenerend mens op de belangrijke positie van president komt.
Is iemand van 77 jaar nu de uitgelezen persoon om die zware positie te bekleden? Ik ben geneigd te zeggen van niet. Op die leeftijd met nog enkele jaren voor de boeg zou je het lekker rustig aan moeten doen in plaats van zoveel verantwoordelijkheid op je schouders te tillen. Nu is mij vaker aangewreven dat ik dat veel te snel vind. Maar 77, kom op, zeg. Aan de andere kant heeft Joe ervaring als vice president onder Barack Obama en doet hij het niet alleen, hij heeft vele adviseurs en naast hem staat Kamala Harris als vice- president, een dame die twintig jaar jonger is en met weer een hele andere dynamiek en achtergrond dan Joe. Door wat ik van haar gezien heb, verwacht ik veel van haar. Verder zullen we het moeten afwachten.
Wat wel zorgwekkend is, is dat ongeveer de helft van de Amerikaanse kiezers het onder Donald Trump best lekker vonden gaan en daarom weer op hem hebben gestemd. We kennen die groep in Nederland ook, het zijn hier vooral PVV en FvD stemmers. Veelal, net als ik, laagopgeleiden die aan de onderkant van de arbeidsmarkt opereren, maar daarmee houdt de vergelijking op. Daar waar zij chronisch verongelijkt boos op de lucht zijn en menen dat de hele wereld per definitie tegen hen is, zie ik er ook de voordelen van in en ben zelf sowieso iemand die in elke situatie de zilveren lijntjes ziet. 'Vooral' en 'veelal' zijn dan ook de sleutelwoorden in deze constatering, het is allemaal niet zo homogeen als het lijkt.
De zoon van Donald Trump, Donald Jr., heeft getweet: '70 million pissed off republicans and not one city burned to the ground'. Over die tweet alleen al zou ik tien blogjes kunnen schrijven, maar in basis komt het erop neer dat Jr. met een mengeling van verbazing, trots, teleurstelling en daarom een snufje opruiing kond doet van wat er is gebeurd, zijn vader zal geen tweede termijn van vier jaar president zijn. God verhoede dat Donald als eerste voormalige president het over vier jaar weer gaat proberen om toch die acht jaar vol te krijgen of misschien voelt één van zijn nazaten zich wel geroepen. Nog maar niet aan denken. Hoe het nu tot 20 januari verder gaat zal nog wel wat hilariteit geven met iemand als Donald Trump, niets in die vier jaar is op een normale beschaafde manier gegaan dus er staat ons nog wat cabaret te wachten.
Ondertussen wordt er door kiezers van Joe feest gevierd op de straten waarbij ik het gevoel krijg van die scene in de film 'The Wiz' wanneer de wicked witch is geëlimineerd en de bevolking uitbarst in 'Can't you feel a brand new day'. Op de straten zijn ook de kiezers van Donald die blijven volhouden dat hun Grote Leider heeft gewonnen. Hoe dan ook zullen door deze bijeenkomsten waar mensen veel te dicht op elkaar staan in ongebreidelde vreugde dan wel ontkennende teleurstelling de coronabesmettingen in de Verenigde Staten flink toenemen. Want ook al is deze verkiezingsuitslag een lichtpuntje in 2020, we hebben wereldwijd nog met een groot probleem te dealen.
 |
| Kamala Harris en Joe Biden. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten