Het wastafelonderkastje

Ik was er al een tijdje naar op zoek, niet fanatiek, maar als er folders in de bus lagen nam ik die door en vorige week zag ik een wastafelonderkastje naar mijn zin. Ik had al eerder zo'n kastje in een folder zien staan maar dat zat geen extra plankje in, dat vind ik vrij onhandig. Er stond vanzelfsprekend wel al een wastafelonderkastje onder mijn wastafel, maar die was aan vervanging toe, de deurtjes sluiten niet goed meer, maar ik had dat kastje samen met mijn moeder gekocht, jaren geleden, zij nam toen zo'n zelfde kastje, en dan heb ik altijd een beetje moeite om het weg te doen. Maar op een gegeven moment toen ik met die deurtjes aan het klungelen was hoorde ik m'n moeder zeggen: "Kind, gooi toch weg, je blijft toch niet met zo'n aftands kastje zitten". 

Het kastje van mijn keuze werd aangeprijsd als 'krasbestendig en onderhoudsvriendelijk dankzij melamineharscoating' en bovendien met in de deurtjes 'gesatineerd veiligheidsglas', wie ben ik dan om zo'n pronkstuk voor in de badkamer af te wijzen. 

Nu mis ik gemiddeld zo'n drie dagen per jaar een 'man around the house', en dat is dan meestal als er iets doe het zelverigs gedaan moet worden. U weet, ik ben niet gecast in die rol. Als kind al had ik niks met Meccano bouwdingen of van die bouwdozen met priegeldingetjes waarmee je hele oorlogsschepen in elkaar moest lijmen en dergelijke. Ik heb wel een korte tijd een Legomanie gehad, maar dat verzandde al snel in een Legohuiskamer met poppetjes. Ik werd meer toegetrokken naar de Barbies van vriendinnetjes die ik in creaties kleedde waarvan variaties nu nog op menig catwalk te zien zijn.

Het wastafelonderkastje kwam in een doos met losse plankjes, schroefjes, frummeltjes en whatchamacallits en natuurlijk de onvermijdelijke beschrijving in plaatjes. Ik ben van de structuur, dus eerst pak ik alles uit en leg alle schoefjes e.d. netjes bij elkaar en controleer of de juiste aantallen zoals aangegeven er ook inzitten. En dan ga ik de stappen langs zoals beschreven in de handleiding. Die zijn niet altijd logisch, want waarom al de plankendragertjes in stap twee erin zetten? Dat heb ik als laatste gedaan. Vervolgens doe ik, zoals de wet van Murphy verordonneerd, altijd wel ergens schroefjes in de verkeerde plank, zo ook nu. Tevens is het voor mij onbegrijpelijk dat er scharnieren bij zitten waar je dan zelf ook nog iets moet aanschroeven. Lever dat onderdeeltje gewoon compleet af. 

Het komt uiteindelijk met veel gedoe en radeloze uitroepen af, maar ik doe er veel langer over dan de mensen die vroeger wel met Meccano hebben gespeeld en er is ook altijd wel ergens een beschadigingetje ontstaan omdat ik er gewoon even met de hamer op heb getikt wat volgens mij de enig overgebleven manier was om twee onderdelen in elkaar te krijgen. Daarnaast doet mijn hele lichaam zeer, dat kan nooit de bedoeling zijn als men een wastafelonderkastje in elkaar zet, maar toch is het zo. Het te lang niet op de leuke manier op mijn knieën zitten en mijn ouder wordende lichaam in allerlei bochten wringen alsmede het kracht moeten zetten bij het schroeven eist zijn tol.

Maar goed, zoals ik al vermeldde, het zijn maar gemiddeld zo'n drie dagen per jaar dat ik een kundige man mis die dat in een vloek en een zucht voor elkaar krijgt, dan blijven er nog 362 of soms zelfs 363 dagen over waarbij dat niet het geval is.