Kiekerekie

Van de week haalde ik het verhaal weer eens op wat al sinds jaar en dag door de familie van moeders kant gaat. Het speelt zich af in Delft in de jaren dertig van de vorige eeuw. Het schijnt dat er in die dagen een krantje of een onderdeel van een krantje was onder de noemer 'Kiekerekie'. Ik heb op het internet gezocht maar kwam niet verder dan dat er anno nu nog zoiets is ten tijde van carnaval in Oosterhout. En het wordt genoemd in een krant uit de jaren veertig waarin 'Kiekerekies en stuiverbladen van 1932' worden aangeboden. 

Volgens overlevering werden in de Kiekerekie rare/lelijke mensen afgebeeld. Ik weet, heden ten dage zou zoiets terecht niet meer kunnen, voortschrijdend inzicht heeft ons dat doen inzien maar zo'n negentig jaar geleden waren er andere normen en waarden. Nu het verhaal.

Mijn moeder en haar één jaar jongere broer Bertus waren op school en Bertus werd beticht van iets. Dat ging in die jaren niet zachtzinnig, en ik meen zelfs dat er slaag aan te pas is gekomen. Hij was zo overstuur dat hij van angst in zijn broek plaste. Mijn moeder was er getuige van en kon toen al niet tegen onrecht en wierp haar handwerkje naar het hoofd van de juffrouw. Dat klinkt als een kleine daad van verzet, maar in die tijd leerden meisjes te handwerken rondom een steen, dus kwam dat waarschijnlijk wel hard aan. 

Die aanslag werd hoog opgenomen en vader werd op school ontboden. Nu was opa van Etten geen gemakkelijke man, ook niet voor zijn gezin, maar aan zijn kinderen werd niet gekomen. Toen hij op school kwam en de juffrouw zag die niet moeders mooiste was riep hij uit: 'Verrek, dat lijkt er wel één uit de Kiekerekie!' Hoe het verder is afgelopen weet ik niet, maar ik vermoed dat de toon wel gezet was.