Het Britse platenlabel Decca Records had in de jaren zestig verschillende afdelingen voor het uitbrengen van singles en albums. Als beginnend artiest mocht je het eerst proberen op de afdeling singles. Zo ook Tom Jones, zijn eerste single 'Chills And Fever' flopte genadeloos. Hij nam een demoversie op van een voor Sandie Shaw bedoeld nummer, 'It's Not Unusual' een nummer wat hij eigenlijk zelf wel op zou willen nemen en ook Sandie zegt dat die zanger op de demo het zelf moet uitbrengen. Het wordt Tom's eerste nummer één hit in Engeland en hij verhuist meteen van de single-afdeling naar de albumafdeling.
Vanaf 1965 t/m 1975 brengt Tom vijftien albums uit bij het Decca label en die zijn nu allemaal verzameld een een boxje. Zelf vind ik het bij dit soort uitgaves altijd fijn als de losse singles, b- kantjes en andere op zich staande nummers aan de originele albums worden toegevoegd in het jaar dat ze zijn opgenomen. Maar de samenstellers van deze box hebben gekozen om ze op twee extra cd's bij te voegen. Is ook prima, het geeft zo bij elkaar een mooi overzicht van Tom's succesvolste en productiefste periode.
De impresario van Tom, Gordon Mills, neemt ook Engelbert Humperdinck op in zijn gelederen en ook Engelbert krijgt een contract bij Decca. Zo op het eerste oog lijken het twee zangers die in dezelfde vijver vissen, maar dat is niet helemaal waar. Daar waar Engelbert, gepolijst en keurig in pak zijn liedjes brengt is Tom, met overhemden tot de navel open geknoopt, veel rauwer en veelzijdiger qua stem en repertoire. Of om het wat plastischer te zeggen Engelbert was de man waarmee moeders hun dochters graag zagen thuiskomen, terwijl Tom juist de man was waarvoor ze hun dochters waarschuwden.
In 1976 verlaat Tom Decca omdat hij country wil gaan zingen. Het was meteen het startsein van zijn minst succesvolste periode. Geen van die albums halen de hitlijsten en het is pas in 1988 dat hij samen met Art Of Noise een wereldwijde hit scoort met het Prince nummer 'Kiss'. Daarmee breekt een tweede succesvolle periode aan voor Tom. De tijdsgeest aanvoelend en met zo hier en daar wat zelfspot plus die van God gegeven stem staat Tom weer volop in de belangstelling. Niemand vond het meer hilarisch dan hijzelf dat ie als zestigplusser een dancehit had met als titel 'Sexbomb'.
Moeders hadden wat Tom betreft wel gelijk, hoewel hij als 17 jarige trouwt met de 16 jarige Linda Trenchard, ze is in verwachting en nog datzelfde jaar wordt hun zoon Mark geboren, en ze getrouwd blijven tot aan haar dood in 2016, is van Tom bekend dat het een notoire womanizer is. Daar wordt ook niet stiekem over gedaan, de affaires gaan van bekende collega's tot eigenlijk alles wat vrouw is en een polsslag heeft. Op één of andere manier komt ie er mee weg. Het heeft Queen Elizabeth dan ook niet gehinderd hem in 2006 de titel van 'Sir' te geven. Het schijnt dat Marco Borsato nog geroepen heeft naar Leontien voordat ze de deur dichtsmeet: 'Ja, maar Tom Jones....'. Marco is geen Tom.
Tom is nu 80 en heeft na het overlijden van Linda hun woning in Los Angeles verkocht en resideert nu in een flat in Londen. Hij is coach bij de Britse versie van 'The Voice' waar hij zo nu en dan ook zelf de microfoon ter hand neemt om met die nog steeds fenomenale stem een liedje te zingen. Zijn laatste album dateert van 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten