Vorige week viel het geplande filmavondje van Harry en mij vanwege het weer in het water, niemand waagt zijn leven om een film, dus zijn kaartjes omgeruild en konden we alsnog vanavond naar "The Iron Lady", de terecht bewierookte film over Margaret Thatcher met in de hoofdrol een fantastische Meryl Streep, die voor deze rol een Golden Globe heeft mogen ontvangen.
We zien in de film de nu hoogbejaarde Thatcher, wiens geestelijke vermogens steeds minder worden, die terugkijkt op haar leven. De start van haar politieke loopbaan in 1959 welke in 1979 er in zou resulteren dat ze de eerste vrouwelijke premier van Engeland werd en dat tot 1990 zou blijven. De ijzeren hand waarmee ze regeert stuwt Engeland op in de vaart der volkeren maar brengt ook heel veel protest met zich mee en geeft haar de naam 'The iron lady'. Aan het eind van haar premierschap komt uit de film naar voren dat ze absoluut geen tegenspraak meer duldt waarmee ze te veel mensen tegen zich in het harnas jaagt.
Het is een heel mooie met liefde en respect gemaakte film.
Dat de tegenwoordige barones Thatcher humor heeft blijkt uit het feit toen ze in 2007 in het parlementsgebouw een bronzen standbeeld van zichzelf onthulde ze opmerkte dat ze liever een ijzeren standbeeld had gehad, maar brons was ook goed want het roest niet, ook hoopte ze dat het hoofd er op zou blijven. (Ze refereerde aan een ander beeld van haar wat eens onthoofd was)
Tijdens een bijeenkomst, lang na haar regeringsperiode, zei ze: "Ik zag dat jullie me al verwachtten. Op de weg hierheen passeerde ik een affiche van 'The Mummy Returns'"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten