De vaatwasser is niet meer

Het zat er aan te komen, ik wist het wel, maar ik sloot er m'n ogen voor. Hij deed z'n werk niet meer zo secuur als voorheen, ik moest steeds vaker z'n werk nalopen en zelf overnieuw doen, maar ik dacht: "Ach zolang ie nog wil en op zijn manier toch nog bezig is, laat 'm maar."

Tot, uiteindelijk toch nog onverwacht, de stroom uitviel en ik in eerste instantie dacht dat de vele stroomstoringen in de omgeving ook mij nu hadden getroffen, maar een gang naar de meterkast deed die gedachtengang direct verdwijnen. De aardlekschakelaar was uitgeschoten en ik wist het meteen: de vaatwasser.

Hij had er wel zijn moment voor uitgekozen, na een dinertje van drie gangen voor vier personen met aperitief voor en koffie na, zodat ik een groot deel van de zondag bezig ben geweest de vaat te wassen, drogen en op te bergen.

Ga ik nu met klepperende hakken naar de witgoedwinkel om aldaar licht amechtig vanwege de radeloosheid het zonder vaatwasser te moeten stellen direct een nieuwe aan te schaffen?
NEEN!
Omdat ik tóch van mening ben dat ik met de hand schoner was dan met de vaatwasser, en er dagen, wat zeg ik, wéken, zo niet máánden voorbij gaan voor ik weer zo'n enorme vaat zal hebben als vandaag, ben ik van plan om gewoon weer old school te gaan afwassen met mijn handen in de vunzige dieptes van het aanrecht.