Een goede buur...

De vaatwasser die het tijdelijke met het eeuwige had verwisseld tijdens z'n werkzaamheden, wat tot gevolg had dat na loskoppeling van de slangen die hem in leven hielden hij alle vocht wat nog in hem zat op mijn keukenvloer liet uitvloeien, diende op waardige wijze te gaan worden recycled.

Tegenwoordig kun je, tenminste in mijn woonplaats, middels het internet bij de gemeente een 'afspraakverzoek' indienen op een speciaal daartoe bestemd digitaal formulier ten einde het apparaat op een nader te bepalen datum te laten ophalen.
Daarbij wordt gebruik gemaakt van de DigiD, om er zeker van te zijn dat ik:

• Ik ben.
• Een inwonder van Capelle ben.
• Particulier afval aanbied en geen bedrijf ben.
• Bij eventueel verkeerd aanbieden van het grof vuil traceerbaar ben

Snel is het zeker, reeds één dag na aanvraag kan ik de vaatwasser aan de stoep zetten. Als alleenstaande heb je soms je moeilijke momenten, dit is er één van. Hij stond al naast de buitendeur, en moest nu dus de galerij af, dat lukt nog wel, maar de trap wordt al moeilijker.
Halverwege de galerij belde ik aan bij de altijd goedgehumeurde buurman Vincent, hij aarzelde geen moment om de helpende hand toe te steken zodat vaatwasser staat te wachten op een volgend gereïncarneerd leven. Toen ik Vincent bedankte voor de hulp, zei hij "Geen dank, als je elkaar een beetje kan helpen, moet je dat gewoon doen" En zo is het maar net.