Jaren geleden waren we collega's, Marija en Robert werkten als koopavond,- en weekendhulpen bij ons in de winkel en daar bewaar ik heel leuke herinneringen aan, de heerlijke Kroatische gebakjes van Marija's moeder, de muzikaliteit van Robert, die met ieder willekeurig nummer die hij hoorde kon meespelen, gewoon op zo'n speelgoedpianootje die bij kinderliedjesboeken zit , en de ongebreidelde lol die we hadden met elkaar, met de klanten. Ze waren destijds tieners, dus werden vriendjes en vriendinnetjes besproken, was er soms liefdesverdriet en ook dát vingen we dan wel weer op, maar bovenal hebben heel veel, en vooral hard (Marija) gelachen.
Het waren twee jonge mensen met een duidelijk doel voor ogen wat ze wilden in de toekomst en daar gingen ze voor, en op een gegeven moment was de tijd gekomen dat ze uitvlogen en ik ze moest laten gaan, zo af en toe kwamen ze nog eens voorbij, en was ik blij dat het ze goed ging, dat ze lekker bezig waren met hun droom te verwezenlijken, en dan opeens is er zoiets als Facebook en maakte ik mee dat Marija, al lang actief in de gemeentepolitiek, als 9e op de kieslijst kwam voor de Partij van de Arbeid voor de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam! De 9e plaats betekende gewoon dat ze in de raad zou komen...dachten we. Landelijk heeft de PvdA toch een aardige klap gekregen, en in Rotterdam hebben ze maar 8 zetels gehaald. Acht! Dus net eentje te weinig voor haar, nu is het nog niet voorbij tot de dikke dame heeft gezongen, dus met voorkeurstemmen zou ze alsnog een kans kunnen maken, maar Marija incasseert dit en gaat gewoon door, stoere vrouw die ze is. Het spijt me voor de gemeenteraad van Rotterdam, zeker als ik lees wat mensen die met haar te maken hebben op politiek niveau over haar schrijven, maar ik weet zeker Marija's tijd komt nog, haar naam gaan we in het politieke landschap van Rotterdam, en ik ben er van overtuigd, ook in die van Nederland zeker nog horen!
Terwijl Marija zich druk bezig hield met de verkiezingen was Robert met iets heel anders bezig, in zijn opleiding tot piloot heeft hij een nieuwe mijlpaal bereikt toen hij vorige week trots kenbaar maakte dat hij zijn 'Wings' had gehaald, en ook hij gaat door. Het kan zomaar gebeuren in de nabije toekomst dat we naar onze vakantiebestemming worden gevlogen door piloot Robert.
Het ontroert me en maakt me ongelofelijk blij dat deze twee kanjers, want dat zijn het, ieder op hun eigen manier zo succesvol zijn in wat ze doen, en vergis je niet, het komt ze niet aanwaaien, het is voor beiden heel hard werken en ze moeten er veel voor opzij zetten. Ze waren er de bakermatten al voor aan het uitleggen met hun studies toen ze nog collega's van me waren. En jawel, ook ik heb een heel klein steentje, zeg maar een kiezeltje, bijgedragen aan hun enorme drive en doorzettingsvermogen om hun doel niet uit het oog te verliezen. Bij het geringste teken van enige lusteloosheid betreffende hun studie, stelde ik mijzelf als afschrikwekkend voorbeeld hoe je kunt eindigen als je niet blijft volharden, dat bleek voldoende en zie hier het resultaat, twee jonge mensen met een prachtige toekomst voor zich.
 |
| Marija en Robert in 2003 |
 |
| Marija op campagne |
 |
| Robert met z'n behaalde Wings |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten