Mijn stem

Vandaag zijn de gemeenteraadsverkiezingen waar een lage opkomst van voorspeld is. In Nederland kennen we het stemrecht, dus je hebt de vrijheid om er voor te kiezen niet te gaan stemmen. Mensen die niet gaan stemmen hebben daar verschillende redenen voor, sommigen geloven niet in het kiessysteem zoals dat in Nederland is, maar door hier te wonen en te werken conformeren zij zich wel naar de Nederlandse samenleving waarvan zij onderdeel uitmaken en dus direct aan de door anderen gekozen bewindslieden en hun beleid. Ze zouden er ook voor kunnen kiezen om daar zelf initiatief in te nemen en dan iets op te starten om het anders te gaan doen of naar een land gaan waar het systeem beter past bij hun beeld daarover.

Weer anderen zeggen dat het 'toch niks uitmaakt' want 'ze' doen toch wat 'ze' zelf willen, de hond of de kat, we worden gebeten. Opvallend genoeg zijn dat vaak mensen wiens bestaan afhankelijk van 'ze' is omdat zij in een situatie zitten waarin ze niet zelf in hun onderhoud kunnen voorzien en dus worden ondersteund door diverse instanties, die met name, binnenkort, juist door de gemeente aangestuurd gaan worden.

Nodeloos te zeggen dat ik wel zal gaan stemmen omdat we dat recht hebben en ik dat een bijzonder voorrecht vind. Er zijn zoveel landen op de wereld waar dat recht niet is, of er is een stemplicht, zoals in bijvoorbeeld Noord Korea, waar alleen maar 'ja' ingevuld kan worden bij de enige kandidaat, en waar 'nee' ook heus wel kan, maar dan in een aparte ruimte waar men speciaal naar toe wordt geëscorteerd.

Zolang er mensen worden vervolgd, gemarteld, gevangen gezet of vermoord vanwege het feit dat zij zich inzetten, tegen de wil van hun regeringen in, voor vrije verkiezingen in hun land, wiens grote wens en levensdoel het is om het recht van stemmen te verwerven, zal ik mijn stem uitbrengen. Ik wil die in elkaar geslagen man of vrouw die in de gevangenis zit vanwege iets wat wij als vanzelfsprekend ervaren en waar we heel luchtig over doen in hun ogen durven kijken.