vrijdag 3 februari 2012

Trek

Vandaag nam ik in de lunchpauze bij mijn, bijna dagelijkse, kopje soep een sneetje roggebrood met katenspek er op. Dat is er niet altijd en het leek me wel eens lekker.
Terwijl ik het zat te eten vond ik het eigenlijk heerlijk en sprak er over met m'n collega's dat je soms ineens iets kan eten wat je zolang niet gegeten hebt en je dan meteen afvraagd waarom je het nooit koopt.

Het gesprek ging verder, zo kwam ook het Duitse zuurdesembrood aan bod, wat voor mij ook al een eeuwigheid geleden is, ik kreeg er meteen trek in.
Ik moest nog even langs Albert voor een vergeten boodschapje voor mijn kaarsverlichte etentje van zaterdag, zodat ik direct ook deze twee 'lang vergeten' boodschappen heb meegenomen, ik kon mijn leven zonder niet meer voorstellen.

3 opmerkingen:

  1. Maar dat maakt het juist zo bijzonder, dat je het een tijd niet hebt gegeten. Wanneer je het wekelijks gaat eten, is het niet meer 'noemenswaardig'..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik woon in Duitsland en koophet zure brood nooit. Het is gauw oud.
    Ga graag even de grens over om volkoren in te slaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat klopt, vandaar de kleine pakjes. maar zo af en toe vind ik het heerlijk!

      Verwijderen