Held Helma

Helma Verhoeven heeft een zeldzame bindweefselafwijking waardoor haar gewrichten veel te flexibel zijn en moeilijk op hun plaats blijven, daarnaast heeft ze ook zware epileptische aanvallen. Volgens artsen heeft ze nog 3 tot 5 jaar te leven. Zij heeft een hulphond, Banios. Banios helpt haar met de dagelijkse dingen als keukenkastjes openen, de was uit de wasmachine halen bovendien voelt hij, in tegenstelling tot Helma zelf, haar epileptische aanvallen aankomen en waarschuwt haar dan op de grond te gaan liggen en bediend dan de alarmknop waardoor Helma's man naar huis komt.

Het is duidelijk: Helma kan niet zonder Banios. Toch worden ze samen vaak geweigerd in winkels, taxi's en hotels. "Ik zie er niet ziek uit en Banios ziet er niet uit als een hulphond, ondanks zijn vestje". Ook als ze haar medische papieren laat zien wordt ze geweigerd, er is zelfs tegen haar gezegd dat zo'n hondenvestje op Marktplaats te bestellen is en de papieren wel nagemaakt kunnen zijn.

In Nederland is het in tegenstelling tot andere Europese landen niet wettelijk verplicht om hulphonden binnen te laten. Zoveel voor één Europa dus, er valt nog wel wat te winnen in die zogenaamde eenheid.
Helma gaat samen met haar man en Banios een wandeltocht maken van Cuijk naar Den Haag, naar het Binnenhof. De tocht is 250 kilometer lang en had 100 kilometer korter kunnen zijn als er op de uitgestippelde route geen hotels waren geweest waar ze geweigerd is. In Den Haag zal ze een petitie aanbieden met hopelijk minstens 5000 handtekeningen voor een wetswijziging, zodat het in Nederland voortaan ook verboden is om hulphonden te weigeren.

Ik vind het belachelijk dat die wet er al niet is en hoop van harte dat Helma's initiatief er voor zal zorgen dat die wet er alsnog komt. Ik wens Helma, haar man en Banios veel plezier en succes met de missie.

Helma en Banios