Daar stond ik dan met mijn mond vol tanden met een ietwat verongelijkte premier aan de telefoon. Ik had in de desbetreffende blog inderdaad in twijfel getrokken of hij tegen Poetin over de mensenrechten zou beginnen, en eerlijk is eerlijk, dat heeft hij gedaan. Mark is zelfs ook nog op bezoek geweest bij enige mensenrechtenorganisaties. Ik bood hem mijn welgemeende verontschuldigingen aan, en hij zei me dat als ik dan zelf wel 'a pair' had, ik melding zou moeten maken van m'n ongelijk in één van mijn ook in politieke kringen veel gelezen blogjes. Hij vertelde me dat onder zijn collega's van zowel het kabinet als de oppositie regelmatig de vraag klinkt: "Heb jij de nieuwe Aidan's World al gelezen?" En dat prinses Beatrix, ook een lezer, nu ze wat meer tijd heeft de tegeltjeswijsheden wil gaan borduren voor in de logeerkamers op kasteel Drakensteyn.
Dat is altijd leuk om te horen, maar nu ik hem toch aan de telefoon had heb ik het volgende met hem besproken. Het lijkt nog ver weg, maar begin mei is weer het jaarlijks terugkerende Eurovisie Songfestival, en ik ga ervan uit dat met hetzelfde enthousiasme als waarmee koning en koningin nu de sporters luidkeels aanmoedigen, zij dat ook graag willen gaan doen voor onze Nederlandse inzending van dit Europese liedjesfestijn, vanzelfsprekend samen met hem en Jet Bussemaker de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
Maar het is in Denemarken. Denemarken! Dat we überhaupt in zo'n land mee willen doen vind ik al bijzonder, maar daar moet zeker geen grote delegatie heen. Ze zouden daar anders kunnen denken dat de jaarlijkse afslachting van dolfijnen en het zomaar vermoorden van de jonge giraffe Marius, door hem een kogel door zijn hoofd te schieten en vervolgens aan de leeuwen te voeren, in plaats van hem naar één van de diverse aangeboden andere locaties buiten Denemarken te verhuizen, gewoon wordt gevonden door ons.
Mark wist niet wat hij hoorde, dat van dat girafje wist ie wel, maar die dolfijnen? "Leg eens uit", vroeg hij geïnteresseerd. Wanneer de grienden, een beschermde dolfijnensoort, zich tijdens de zomermaanden verplaatsen, lopen ze onderweg groot gevaar ter hoogte van de Deense Faeroër-eilanden. Om hun mannelijkheid te bewijzen wordt er door jonge mannen een 'religieus overgangsritueel' uitgevoerd. Dit ritueel bestaat eruit om de nieuwsgierige dolfijnen met veel geweld een baai in te drijven om ze vervolgens met haken en scherpe messen te lijf te gaan tot de dood er op volgt. Met de overblijfselen van de dolfijnen gebeurt niets, het gaat ze dus puur om de gruwelijke daad zelf.
Mark was met stomheid geslagen. "Denemarken is toch een geciviliseerd West Europees land?" "Zo gaan we toch niet met onze dieren om?!" Hij beloofde me om koning en koningin ervan te weerhouden af te reizen naar Kopenhagen voor het Eurovisie Songfestival, zelf gaat ie ook niet, ik meende zelfs dat zijn stem brak toen hij me bedankte omdat ik deze meer dan schokkende feiten over het voor het oog zo schattige en pittoreske Denemarken met hem deelde. Hij zou dit ook bij collegaatje Marianne Thieme van de Partij Voor De Dieren leggen, hier MOET op Europees niveau wat aan gedaan worden!
Dit onderhoud met onze premier is er dus mede de oorzaak van dat we koning en koningin niet uitzinnig van vreugde onze kandidaat in Denemarken zien aanmoedigen.
 |
| Giraffe Marius vlak voordat hij werd vermoord. |
 |
| Stoere, hun mannelijkheid bewijzende dolfijnenslachters. |
 |
| Het water kleurt zich rood met dolfijnenbloed. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten