vrijdag 26 mei 2017

Borstjes en dergelijke

De strip Suske en Wiske bestaat dit jaar 72 jaar, en zoals bij alle strips worden de personages nooit ouder. Hoewel nooit ergens genoemd is voor mijn gevoel de leeftijd van Suske en Wiske zo ongeveer een jaar of 13, 14. In die 72 jaar is het uiterlijk van Suske en Wiske en de andere figuren, Lambik, Sidonia, Jerom en Barabas met enige regelmaat aangepast. En ook het stripboek zelf heeft enige aanpassingen gehad in de loop der jaren. Ook zijn de (vroegere) verhalen ingehaald door de tijd. Ik weet nog dat ik vol verbazing las dat professor Barabas een uitvinding had gedaan waarmee de personages met elkaar konden spreken als door een telefoon, hij had iets in hun schoenen ingebouwd, zodat een zin als "Rechterschoen van Lambik aan linkerschoen van Jerom", terwijl de figuren hun schoen als een telefoonhoorn aan hun oor hadden, mijn fantasie de vrije loop liet. Dit was natuurlijk jaren voor de mobiele telefoon gemeengoed werd.

De erven van Willy Vandersteen hadden er al langere tijd op aangedrongen om de strip te moderniseren, en dat werd ook geprobeerd, de ene keer succesvoller dan de andere keer. Wiske in een naveltruitje kwamen veel protesten op, dus kreeg ze haar witte jurkje weer terug, iets moderner van snit. De uniforme enorme bruine schoenen de voor alle personages hetzelfde waren, waren zo nu en dan al aangepast, en ook waren er mobieltjes en computers.

Maar met de allernieuwste titel "De Planeetvreter" is met gestrekt been definitief een nieuwe weg ingeslagen. De kleurstelling van de kleding van Suske (rood-zwart) en Wiske (wit jurkje met rode streep en haarstrikje) is gelijk gebleven maar is moderner geworden, Suske heeft een skinny jeans aan en een hoodie, en Wiske een wat strakker gesneden jurkje en langer haar, bovendien heeft ze nu ook borstjes. De andere personages zijn ook wat aangepast, zo heeft Sidonia ook borstjes gekregen en draagt ze niet meer die lange zwarte rok en roze blouse, maar kleding die wat eigentijdser is. Ze hebben ook elk andere schoenen aan in plaats van allemaal dezelfde.

Het stripboek op zich heeft ook een metamorfose doorgemaakt, ten eerste is het een groter formaat (A4) en ten tweede is men afgestapt van de vertrouwde layout met zo'n 12 vast omkaderde plaatjes per pagina, naar een wat kleurrijker en vloeiender geheel. Ik moet, met name aan de veranderingen van het stripboek nog even wennen. Mijn favoriete jaren zijn die vanaf de jaren 60 totdat men steeds meer subtiele veranderingen ging doorvoeren. Maar desondanks blijf ik de strip trouw aanschaffen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten