zaterdag 22 juli 2017

Koffievisite

God zat op m'n bank en roerde wat mistroostig in z'n koffie en zei: "Ik heb er geen lol meer an". Hij had de Wall Street Journal op z'n schoot liggen, open geslagen op het ingezonden artikel van SGP-leider Kees van der Staaij. "Kees is toch Uw vriend?" probeerde ik. "Vriend?"zei God verontwaardigd. "Om de dooie dood niet!" En daar moest ik gezien het artikel erg om lachen en God lachte mee, want God heeft humor. "Annie M.G. Schmidt had het begrepen" verduidelijkte God. "Lachen mag van mij". "Die hele gristelijke chagrijnige kliek met die uitgestreken smoelen die maar lopen te roepen wat of ik vind wat zou moeten en vooral wat er allemaal niet van me zou mogen, waar heb ik dat in Mijnsnaam aan verdiend?!"

"Ze schilderen me af als een soort sadistische dictatoriale psychopaat die vindt dat iedereen zich bescheiden, kuis en dienstbaar moet opstellen, maar zichzelf wel wil laten bejubelen en verheerlijken, flikker toch op zeg! Dat gaat op zondag in afzichtelijke kleding een paar keer per dag naar de kerk, maar ondertussen zie ik wat ze doen en denken, want ja ik zie inderdaad alles, en dat strookt absoluut niet met wat ik ooit met de mensen voor had." God pakte ondertussen nog een bonbonnetje van het schaaltje. "Ik ben de laatste tijd wat balorig aan de gang geweest om te kijken of ze die vrije wil die ik de mensen heb gegeven na al die jaren ten goede inzetten. Zo heb ik een totaal ongeschikte idioot aan de presidentsverkiezingen van Amerika laten meedoen, nou je weet het resultaat. Ik heb es gekeken hoe er gereageerd zou worden als er mensen in totale desperatie uit pure nood hun huis en haard moeten verlaten en bij een welvarender deel van de wereld aankloppen voor hulp. Mijn benedenbuurman Satan heeft van die reacties notities gemaakt, hij zou er zelf nooit opgekomen zijn, vertelde hij me."

"Maar ja voltooid leven, hoe staat U daar dan tegenover, God" vroeg ik Hem. "Vrije wil, lieve jongen, ik heb de mensen vrije wil gegeven, ik vind juist dat er heel goed mee omgegaan wordt hier in Nederland. Die lieve Annie heeft destijds ook zelf besloten dat het voor haar genoeg was. Daarom moet ik van die Kees van der Staaij een beetje vomeren in mijn mond, die is tegen euthanasie, maar voor de doodstraf. Lust je nog peultjes?! Maar ik zou God niet zijn als ik daar geen oplossing voor had, stel dat in het meest onwaarschijnlijke geval Kees het ooit voor het zeggen zou krijgen, maar gezien Trump, Erdoğan en nog wat van die testcases van me zou ik er niet raar van opkijken, dan moet je als je een doodswens hebt gewoon iets doen waar de doodstraf volgens deze, naar eigen zeggen, goede gristen op staat, dan wordt je wens alsnog gehonoreerd."

Zijn bezoekje aan mij waar Hij onder het genot van een kopje koffie met wat bonbonnetjes eens even stoom kon afblazen had God zichtbaar goed gedaan. Hij wierp de Wall Street Journal in de oud papier bak. "Weg ermee!" riep God kwiek uit. "Bedankt voor de koffie, ik kom wel weer es aan". En dat doet Hij ook zo nu en dan, want Kees en de zijnen hebben niet het alleenrecht op God, ook al menen ze van wel. Bij hem is God nog nooit een kopje koffie wezen drinken, dat weet ik omdat God antwoordde toen ik er naar vroeg: "Om de dooie dood niet!" Waarna Hij een bulderende vrolijke lach liet horen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten